Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

06 Temmuz '11

 
Kategori
İlişkiler
 

Yazdığın şarkıyı söyle...

Yazdığın şarkıyı söyle...
 

"Şarkı dinlemek ister misin?" diye, soruyor bana...

 
 
 
" Evet ama, çok sevdiğim bir şarkı var ya hani, onu aç lütfen..." diyorum.
 
Şarkıyı açıyor ve gidiyor.
 
 
 
Yumuşacık bir ses şarkıya başlıyor yavaştan... 
 
Sözlerini anlamıyorum ama müziği çok güzel. Müzik güzel olduktan sonra sözlerin hiç önemi yok bence. Çünkü bazı şarkıların sözleri çok güzel ama, müziği berbat...
 
Arkama yaslanıp,gözlerimi kapatıyorum... dinlemeye başlıyorum.
"Ne anlatıyor bu şarkı?" diye, sesleniyorum içeriye.
"Ayrılığı" diye cevap veriyor.
Dudak büküyorum...
Oysa,masalsı mutlu bir hayatı anlatıyor bana bu müzik.
Sonsuz mutlulukla yaşanmış, geçip gitmiş zamanları, mutlu çocukları,kavgasız gürültüsüz insanları.
 
Her gece bir annenin küçük çocuğuna uyuması için anlattığı sonu mutlulukla biten güzel bir masal gibi.
 
 
 
Şarkılarda hep ayrılık mı, anlatılır? Sahi,niçin hüzün yüklüdür tüm şarkılar? Hiç mi mutluluk anlatılmaz? İnsanlar hiç mi mutluluğa şarkı yazmaz, mutluluklarını hiç mi haykırmaz?
 
 
 
" Tatlı bi rüzgar var havada... Kadifemsi bir yeşillik içerisinde köpeği ile birlikte yanyana koşarken saçları uçuşuyor küçük kızın... Birden düşüyor ama ağlamıyor... Kalkıp tekrar koşmalara devam ediyor sevinçle...
 
Evin mutfağından vanilya kokuları geliyor... Neşeli konuşmalar, kahkahalar duyuyorum sonra.
Herkes nasıl da mutlu?
 
Sonra; sonra sen geliyorsun aklıma...
 
"Sen hiç şarkı söyler miydin" diye düşünüyorum.
 
Hayır,şarkı söylediğini hiç hatırlamıyorum. Oysa, mutlu olup olmadığını bile düşünmemiştim o zamanlar. Sormamıştım da.Hiç kimse de sormamıştı eminim...
 
Neye üzülür  için acırdı, en çok ne canını acıtırdı, neye mutlu olurdun, mutlu olur muydun? Hiç kimse bilmezdi belki...
 
Şimdi soruyorum sevdiklerime "mutlu musun?" diye... 
 
Şaşkınlıkla bakıyorlar yüzüme.
 
 
 
İnsan mutsuzken "mutsuzum" der mi? Mutsuzluğunu itiraf eder mi? Ya da gerçekten mutludur ama o mutlu olduğunun bile farkına varamaz kimbilir...
 
Herşey, hayat dahi, şu çalan şarkı gibi,
 
Yavaş yavaş bitip tükeniyor... Şarkının sözlerini "iyi dinlemek gerekiyor. Şarkıyı "yaşamak" gerekiyor...
 
Şarkıyı "duymak" gerekiyor...
 
Müzik kesildiği zaman, şarkı da bitiyor çünkü...
 
 
 
**
 
Şarkı yavaşlıyor...
 
Bitmese hiç, takılsa,
 
Dönüp dursa plak gibi, hiç durmadan anlatsa dursa...
 
Dinlesem...
 
Bu şarkıyla uyusam, bu şarkıyla uyansam, masal hiç bitmese,
 
Hep anlatsa dursa...
 
 
 
" Bir varmış, bir yok'muş... bir varmış, bir yok'muş..."
 
 
 
Hayat; bir müzikse eğer, şarkının sözlerini yazabiliyorsan yaz... Bir masalsa,bir masal da sen uydur,
 
Yazdığın şarkıyı söyle, uydurduğun masalı anlat ne çıkar? Hayat zaten bildiğini okur...

 

 

İşte o şarkı:

http://www.youtube.com/watch?v=327g0w9x77s

 

 

 
Toplam blog
: 319
: 1390
Kayıt tarihi
: 29.10.06
 
 

"Ben; hiç yalnız kalmadım... Kalabalık bi ailede yere atılan yataklarda Yan yana, baş başa, el el..