Yazı tura

Karar vermekte zorlanan bir ağabeyime konu ile ilgili yazı tura atmasını önerdim dün akşam…

Yazı gelirse gidecek…

Tura gelirse gitmeyecek…

Masanın üzerinde defalarca dönen para tura geldi… Ağabey gitmedi!

Bekleyen, neden gelmediğini sorarsa “para istemedi dersin çıkarsın işin içinden” dedim…

Düşündü…

“ Doğru söylüyorsun be!” dedi…

***

“En kötü karar karasızlıktan iyidir…” denir.

Laf!

Bir de bunu yanlış karar verip sonuçları bireysel olarak yaşayanlara sormak lazım…

Onların kuracakları cümle muhtemelen şöyle olacaktır…

“ <ı>Karar verdim ama karasız kaldığım dönemlerde hiçbir şeyin sonucuna katlanmak zorunda kalmadım”.

Kişiyi düşünmeye sevk etmesi bakımından ‘<ı>kararsızlık’ bana göre insanın yaşayacağı en faydalı süreç!

***

Neye göre karar veririz peki?

Mantığımıza.

Duygularımıza.

Çıkarlarımıza.

Politikalarımıza.

Stratejilerimize.

Konu masaya yatırılıp, üzerinde kafa patlatmaya başladığımız zaman listeye eklenecek bir sürü madde bulabiliriz…

Benim şöyle bir hipotezim olacak; <ı>insanlar çıkarları doğrultusunda karar verir...

Bu yüzlerine vurulduğu zamanda, kulağa daha hoş gelen bir bahanenin arkasına sığınır…

Genelde topu duygulara atar…

Nedense duygusal kararlar genelde yanlış kararlar olarak bilinir…

Aslında tam tersidir…(!)

***

İş, hayatı yazı tura atacak seviyeye getirmemektir aslında…

Geldiyse atacaksın, para ne derse onu yapacaksın!

Sonucuna da katlanacaksın…

***

Hayat bazen gitmeyeceğin bir konserin biletini, sırf sana ayırdılar diye almaktır…