Yazı

Sekiz gündür bir şey yazmamışım. Yazmayı bırakın sayfama bile doğru dürüst girmemişim.

Şimdi bakıyorum, karşımda 'YENİ BLOG EKLE', öylece bakıyorum sadece. Ne ekleyeyim, ne yazayım?

Kafam öyle dolu ki, günlerim öyle harala gürele geçiyor ki, yaşarken yazmayı düşündüğüm bir dolu şeyi biraraya getirip de bir bütün yapamıyorum. Bu kadar yoğunluğun içinde Allah'tan Ahmet Ümit'in son romanını okumayı sürdürebiliyorum. Tek tesellim bu, okuyabiliyor olmak. Çünkü böyle durumlarda okumayı bile canım istemeyebiliyor.

Madem sayfam gözüme gözüme soktu 'YENİ BLOG EKLE'yi, ben de bu kadarcık yazayım bari dedim:)

Hiçbirini günlerdir okuyamadığım sevgili blog arkadaşlarıma SELÂM olsun diye...