Yazıklar olsun

Sözün bittiği nokta dedikleri bu olmalı, ne desek, ne söylesek içimizdeki üzüntü, hırs ve nefreti atmamız oldukça zor görünüyor. Yaşadıklarımız, belki de cumhuriyet tarihinde görülmüş en naçar, kifayetsiz ve çapsız iradenin eseri. Varlığımızın teminatı olan ordumuzun düşürüldüğü duruma şahit oldukça ümitlerimiz kırılmakta. Bir yandan askeri, yargı yolu ile etkisiz kılacaksın, bir yandan da açılım masalları ve belirli cümlelerin başına ‘demokratik’ kelimesini ekleyerek milletin duygularını sömürerek uyutmaya devam edeceksin. 

Tek cümle ile yazıklar olsun. Dünyanın hiçbir lisanında olmayan teşbih ve benzetmeler güzel Türkçemizde vardır. Kınalı kuzu benzetmemiz bunlara bir örnektir. İşte kınalı kuzularımız, kahpe yılanların bombaları ile cayır cayır yakılırken, çok yakınlarda bir yerde de demokratik özerklik ilanı yapılıyordu heyhat!. Bağrımıza adeta hançer saplanmıştı. Ve her zaman olduğu gibi TV kanallarımızın bir kısmı vur patlasın çal oynasın devam etmekte ve eğlence mekanları tüm hızı ile gümbürdemekteydi. Olağandı çünkü toplum olarak çözülmüş durumdaydık. Ne yazık ki, Avrupa birliği, açılım, BOP, gibi zırvalarla bizi çözdüler maalesef. 

Bu yetmezmiş gibi, bir de elimizdeki milli servet olan ziynetlerimizi de kaptırdık. Milliyetçi olmak sanki küfür ve günah işlemek gibi nitelendirildi, toplumun bir bölümünün beyni yıkandı, adeta mankurtlaştırıldı. Atatürk ilkeleri beyinlerden silinmeye çalışıldı. Ve maalesef bunda bir hayli yol alındı. Bu makus süreci geriye döndürmek çok zor ve meşakkatli görünüyor olsa da imkansız değildir. Milli şuur’u yeniden tesis etmek, dünya ile bütünleşme masallarından başımızı kaldırıp büyük önder Atatürk’ün baktığı ufka yönelmemiz acilen gereklidir.