Yazıktır, günahtır, ayıptır

Eski çağlarda, ilkel toplumlarda, insanlar, tanrılara kurban keser, kan akıtır, kötülüklerden ve hastalıklardan korunmaya çalışırlardı. Semavi dinlerden sonra, kurban kesme işi, giderek kaybolurken, İslamiyet de, dini vecibelerden biri oldu. Dinimizde, kurban kesmenin nasıl ve neden icap ettiğinin, hikayesini anlatmayacağım. Ben sadece kendi görüşümü ve düşüncelerimi söylemek istiyorum. İslamiyetin ilk yayıldığı yerleri ve insanların sosyal durumlarını, göz önüne alırsak, kurban kesmenin, sosyal bir ihtiyaçtan kaynaklandığını, söyleyebiliriz. Zenginler, kurban kesecekler, etini, fakir, fukaraya dağıtacaklar. Yılda bir kere de olsa, fakir fukara, et yemiş olacak. Fitre vermek, zekat vermek, gibi, kurban kesmete, sosyal bir amaca yönelik olmalı. Zekat vermek, İslamın, beş şartından birisi ve bana göre en hayırlı olanı, ama, günümüzde vergi uygulayan devlet, bu işi, kanunlar yolu ile yapıyor. Kazansan da, kazanmasan da, bir iş yapıyorsan, kuru çula otursan da, vergi vereceksin. Öyle kırkta bir değil, üçte bir. Neyse, konuyu dağıtmayalım.

Televizyonlarda, yurdumuzdan kurban manzaralarını, izlemişsinizdir. Hayvanlara yapılan bunca eziyetten sonra, Allahın, o kurban için, sevap yazacağını düşünmek, Allah nazarında günaha girmek olur. Canlı, canlı, bacaklarından asılan hayvanlar, kaçmasın diye arka bacakları kesilenler, ilkel şartlarda, sokak ortasında, yol kenarlarında kesilenler, paslı ve kirli baltalarla parçalananlar. Bu mudur, dinimizin emrettiği, bu mudur, Allah adına kestiğimiz kurban, bu mudur, sağ omzumuza yazılan sevap, bu mudur, ailemizi, çocuklarımızı, kazadan, beladan kurtaracak olan ve sevabı ta ölmüşlerimize kadar uzanacak olan. O, güzelim boğazın, kan gölüne dönüşmesini, televizyonlar aracılığı ile, tüm dünya izlemiştir. İzleyenler, acaba İslamiyet hakkında ne düşünmüşlerdir. Dinimizin dünyaya tanıtılmasında nasıl bir reklamı olmuştur. Yazıktır, günahtır, ayıptır. Artık, devletin bu işe el atıp, bazı kurallar uygulaması ve bu kurban kesme i, şini, bazı esaslara bağlamasının zamanı gelmiştir. Geri kafalılardan korkmadan, softalardan ve sarıklı ulemadan, çekinmeden, oy hesabı yapmadan, insanlık adına, bu işin medeni ölçülere dayandırılması gerekmektedir.

Kurban, kapalı yerlerde, temizliğe ve hijyenik şartlara uyularak, hayvanlara eziyet çektirmeden, bu işin ustası tarafından kesilmelidir. İnsan olmak, kolay bir şey değildir. Altı bin lirayı, bir danaya verip, etini üç beş kişiye dağıtmak yerine, o parayı ihtiyaç sahiplerine bölüştürmek, eğitim kurumlarına ve kimsesiz çocuklara bağışlamak, daha hayırlı olmaz mı? Hacılarımıza da sesleniyorum. Orada kestirdiğiniz kurbanların siz e ve ülkemize ne yararı var. O parayı ülkedeki hayır kurumlarına bağışlasanız, daha iyi olmaz mı? Bayramı, bayram gibi kutlayacağımız günlerin gelmesi için dua ederken, hepinize iyi bayramlar diliyorum.

Hayvanlara eziyet çektirenleri de Allaha havale ediyorum