Yazılardan esintiler

İnsanız; okuyoruz, işitiyoruz, görüyoruz.

İnsanız; okuduklarımızdan, işittiklerimizden, gördüklerimizden etkileniyoruz. Bazen etkilenme o kadar güçlü oluyor ki, içimizi sıkıntıya sokuyor. Yani strese giriyoruz. Bazen de tersi oluyor, gevşeyiveriyoruz, rahatlıyoruz. “Helal olsun , benim becerleyip, toparlayamadığımı , cesaret edemediğimi ya da düşünemediğimi adam ne güzel ifade etmiş” diyerek mutlu oluyoruz.

Yanar dönerler; çevreyi koklayıp, çıkarları uğruna, sürekli güçlüden, iktidardan yana olanlar.

Pusuda bekleyip fırsatını buldukça sinsi emellerinde ilerleyenler.Bunlar da öte yakası işin.

İnsanız; muhalefet ettiğin siyasi konular, hoşlanmadığın tipler, sevmediğin huylar, karakterler, davranışlar.

El bu kardeşim! Ne güzel dile getiriyor. Adamı ne tanıdığın var, ne de karşılaşmışlığın. Ama, o seni sanki tanıyor;Senin hoşlandıklarını yazıyor, gösteriyor, anlatıyor.

“Sadece liderlerin yaptığı listelerle Ankara’ya giden vekillerin, liderin iki dudağı arasına sıkışıp kaldığını ve başarılı olamadığını, …

…Türkiye’nin önüne bir buğulu perde örtülmüş ve insanlar bazı sanal gündemlerle meşgul edilerek Türkiye idare edilmeye çalışılıyor, …

…Parlamento el kaldırıp indirme yeri olmamalı…demişim.” Turhan Çömez

“Genç, orta halli bir karı koca 3 yaşlarındaki çocuklarıyla Yıldız Parkı’na gidiyorlar.Çadır köşkü’ndeki restoran kafeye oturuyorlar. Hava güzel, doğa yeni yeni uyanıyor. Çevre cennet gibi.Bu sırada erkek içinden geleni yapıyor ve elini karısının omzuna atıyor.Anında tepelerinde bir garson beliriyor, “Burası aile yeri” diye uyarıyor.Öğretmen olan kadın, “Biz de aileyiz” diyor. Öteki garsonlar da geliyor, “Kurallar böyle, el ele tutuşmak yok, sarılmak yok” diyorlar. Tufan Türenç.