Yazının asıl sahibi okuyanıdır! ''Karşı cinsle sevişmek gibi, olur mu hiç yazmak?''

Karşı cinsle sevişmek gibi, olur mu hiç yazmak?

Saygıdeğer Beyefendi,
Sevgili MuDo!

İlk önce; biz Milliyet Blog Yazarlarına, çok güzel, özellikle benim gözümde, ''edebi'' değeri olan, bir ''blog yazısı'' okuttuğunuz için, size çok teşekkür ediyorum!

Neden Blog Yazıyorum? http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=158672 Yazınızda ki dörtlüğün 3. cümlesinde ifade buyurduğunuz gibi; ''Her şeyin yeri ayrıdır, farklıdır her şeyin tadı beyinde'' diyerek, ne kadar anlamlı ve yerinde bir söz etmişsiniz. Gıptayla okudum efendim..

İzin verirseniz dörtlüğünüzdeki 3. dizeden yola çıkarak, (okuduğum an'da not almıştım) o an bende cevap bulan şu sözlerimle ''Yedi Cihan'a'' birden, dile gelmek istiyorum!

''YAZMAK YERİNE GEÇMESİN ELBETTE YEMEKLE İÇMEK.. HEM, AYRI, AYRI, DEĞİL Mİ MİDELERLE BEYİNLER? RUHUN HİSSETMESİ YETERDİR CAN'A, EL YAZSA DA BİR YERE KADAR, SONRASI MALUM, EL'İN YERİ DE MEZAR. YETER Kİ İSTEYELİM KARŞI CİNSLE SEVİŞMEYİ. AMA! RUHUN HAZIR DEĞİLSE VE DE HİSSETMİYORSAN, KARŞI CİNSLE SEVİŞMİŞSİN, İÇ İÇE GEÇMİŞSİN, BEDENİN SESİ NEREYE KADAR?'' Diye! Sormaz mı bize bir Çingene? :)

Efendim,

İşlerinizle gücünüz aynı anda rast gelsin. Ne zaman yazarsanız ve ne yazarsanız yazınız, okuyucularınız ne yaparler ne ederler sizi mutlaka bulurlar ve okurlar..

Affınıza sığınarak ve son olarak diyorum ki ''YAZININ ASIL SAHİBİ OKUYANIDIR!''

Gönül selamlarım öncelikli, sevgilerim ve saygılarımla.. ''Melekler yüreğinizden öpsün''

Sabiha Rana