Yazmak ve ölmek

Şöyle tuhaf bir özdeyiş vardır:

1 aylık ömrün kalmışsa, çocuk yap; 1 yıllık ömrün kalmışsa, kitap yaz.

Bense şöyle tuhaf bir özdeyiş yaşadım:

Yazmanın ellerimin arasında ölmeye dek un ufak oluşunu izledim.

Bunu bilen yazar azdır. Dolaylı dilegetiren daha da azdır. Doğrudan dilegetirene henüz raslamadım.

Benzerini zamanında Etienne de la Botie ve Montaigne de yaşamış.

Montaigne daha uzun yaşamış ve inzivaya çekilip, ‘Denemeler’ini yazacak ve artı arkadaşı rahmetlinin ‘Gönüllü Kulluk Üzerine Söylev’ini yayınlayacak fırsatı ve zamanı bulmuş.

Yıl 1500 gibi idi. Bir Orta Çağ kapanıyor gibi idi.

Yıl 2000 gibideyiz. Bir Orta Çağ daha açılıyor gibi.

O nedenle yazmanın ölmek olabilmesi ile arada benzerlik var gibi.

Öldükten sonra okunmanın anlamı kalmadı gibi. Zamanında bir anlamı var oldu gibi.