Yazmak veya yazamamak…

Uzun zamandan beri Milliyet Gazetesinin “Blog” sayfalarını takip ederim. Bu sayfada birçok kişi yazı yazıyor, ama aralarından bazıları oldukça sivriler.

Geçenlerde bu “Sivri”lerden birisi “Yazmıyorum” dedi ve gerekçe olarak da kendisinden çok, taraf etrafının yazmasından dolayı korktuğunu ve yazmaması yolunda baskı yaptıklarını ima ederek ottan çöpten yazı yazmaya başlayıncaya kadar ara verdiğini belirtti.

İnsanın, kendisinden çok etrafını düşünmek zorunda kalması, onları “Koruma” güdüsüyle bir şeylerden vazgeçmesini anlayabilirim. Kaldı ki o “Yazar” kişi, yazdıklarından dolayı ekonomik bir gelir elde etmediğini de beyan ediyordu. Hatta “Bana ters gelir” diyor. Devamında “Çünkü ben, geçimimi yazmakla kazanmıyorum” demeye getiriyor.

Bu gerekçeyi anlayabilirim dediğim gibi. Elbette bir “Yol ayrımı” noktasına gelmiş ki “Koruma” tarafını seçmiş.

Bu yazı beni etkiledi…

Dedim ki kendi kendime “Nasıl oluyor acaba bu ‘sivri’ yazma işi, ben de mi denesem ki…

Öyle ya, ülkede yazılacak çizilecek, savunulacak o kadar çok şey var ki…

Heveslendim doğrusu…

İşte bu dürtüler içinde “Hadi… Kaydol da şu Milliyet Blog’a sen de yazmaya başla” dedim kendi kendime ve bu ilk satırları “Giriş” olarak döktürmeye başladım.

Blog sayfasının “Profil” kısmına pek bir şey yazmadım. Ama burada bir şeyi açıkça ifade edeyim ki, ben “Cumhuriyet” çocuğuyum ve o terbiye ile büyüdüm. Yazılarımın içeriği de bu “Terbiye” doğrultusunda olacak elbette, şimdiden açıkça ortaya koymalıyım tarzımı.

Umarım, beni de aranıza kabul edersiniz.

Eğer “Hoş geldin” diyorsanız, şimdiden teşekkürlerimi belirterek “Hoş bulduk” diyorum.

<ı>17 OCAK 2008