Yazsam...

Ne yazsam diye bilgisayara bakıyorum...Nasıl anlatsam, neyi anlatsam???İnsanoğlunun asla değişemeyen beyin kıvrımlarını kalbimizin gücüyle mi yumuşatmaya çalışıyoruz?Aslında farkında olmadan asırlardır insanoğlunu eğitmeye çalışıyoruz.Ne kadar çok tehlikeli varlıklarız ki ilimle, irfanla, sevgiyle sürekli bedenimizi, ruhumuzu, kalbimizi arıtmaya, temizlemeye çalışıyoruz.Peki bunda başarılı mıyız?Tabiki hayır...

En büyük düşünürler, şairler, bilim adamları, sultanlar, hanlar bile başaramamış biz mi başaracağız? Hain beyinler, kötü kalpler iyiliği, güzelliği bulsun diye binlerce kitaplar yazılmış, filozoflar yetişmiş de ne değişmiş?Sokrates, Eflatun, Mevlana, Yunus Emre... Neden hep iyiliği, sevgiyi anlatmışlar?

Allah'ın biz kullarına verdiği akılı böyle canice kullanmak hak mıdır bize?Hangi cahil toplumlar bu kadar öfke ve nefret yaymıştır evrene?Sonu olmayan bu canavarlık nasıl evcilleşecek acaba?

İnsan olmak, aklı kullanmak, vicdan sahibi olmak, Allah'dan korkmak bu kadar zor mudur?

Serinlemek için dereye giren, ayı yavrusunu acımadan iki buçuk saat taşlayarak öldüren varlık grubu; siz hangi zamanda yaşıyorsunuz? Yitip giden ortaçağın hangi karanlık kuytularında kaldınız? Sizlerin bedenini, ruhunu, kalbini eğitecek insanlar olmadı mı hiç? Allah korkusuda mı kalmadı ki, gözü dönmüş canavarları içinizdeki kötülükle ortaya çıkardınız?

Ey varlık grubu, hanginiz aslında hayvan, hanginiz insan düşünmediniz mi hiç??