Ye kürküm ye Amerika'da

Yine bir takvim yaprağı yine bir tarih. Anlatacağım olay, ABD'geçiyor, trenin çok popüler olduğu yıllar yeni dünyada. Orta yaşlı çift yola koyulmuşlar ver elini Harvard Universitesi, ulaşmışlar gidecekleri yere. Universitenin rektorü ile bir görüşme ayarlanmış kendilerine ve randevu saati gelmiş. Görüşme başlamış, ilk andan itibaren rektorun aşağayıcı bakışları onların üzerindeymiş, kılıklarından yani giyimlerinden hoşlanmamış anlaşılan. Nerdeyse kovulma boyutuna gelmişler, tabi bu gerçekleşmeden çıkmasını bilmişler odadan üzüntü içinde meramlarını anlatamadan. Nemiydi geliş amaçları okula, herhalde üniversite okumak değildi amaçları. Onların amacı genç yaşta ölen çocuklarının anısını yad etmek, somut olarak hayata geçirmekti bir şekilde. Çocukları genç yaşta daha 16'sında ölmüştü, çocuğun tek arzusu Harvard'da okumaktı ama olmamıştı arzusu gerçekleşmemişti genç adamın. Onlarda o amaçla gelmişlerdi Harvard'da, onun anısına üniversiteye bağış yapmaktı niyetleri, ama bunu soran bile olmamıştı onlara. Şimdi bahçededirler, kararlarını vermişlerdir ikiside kendilerinden emin şekilde. Evet oğlumuzun anısı yaşayacak adı yaşayacak onun için üniversite kuracağız.
İşte bu şekilde doğmuş, dünyanın sayılı üniversitelerinden ''Stanford Universitesi''. Anlaşılan rektor onların giysisine bakmış kalplerine değil, anlaşılan oradada ye kürküm ye hadisesi yaşanmış ''Nasrettin Hocam '' nelere kadirsin. Olsun diyorum böylede olsa, dünya saygın bir eğitim yuvası kazanmış oldu.