Yedek

İlkçağlarda hiçbir şeyin yedeği yoktu. İnsanlar günlük yaşıyorlardı. Topla, avla ye... Ne buzdolabı ne kışlık bakliyat ne yedek gömlek, çamaşır...

İnsanlar doğadan sadece kendilerine yetecek kadarını alıyorlardı. Doyacakları kadar...

İnsanoğlu yaşam kalitesi yükseltip hayatı kolaytırıcı örgütlenme sürecine girince; aklını, gücünü kullanan yönetici sınıf ortaya çıktı. Onların rahatını, konforunu, zevkini daim kılmak için insanoğlu stoklamaya başladı; çünkü hiçbir haz, konfor ertelenmeye gelmez.

Kışı rahat geçirmek için yiyecek...

Daha farklı ve üstün görünmek için giyecek...

Daha büyük zaferler kazanmak için silah...

Zevklere çeşni katmak için kadınlar ve oğlanlar stoklamaya başladı.

Stoklama böyle doğdu; ama güçlü olan, başkasının stoklarına el koyarak hem hazıra konmak hem de gücünü ispatlamak için savaşa başvurdu. Böylece çalışmadan, sadece savaşarak yaşayan bir askerler sınıfı doğdu.

Askerler komutanlara, komutanlar hükümdarlara ihanet etti. Köleler de bunların hepsine isyan etti. Tarih bu ihanetler ve isyanların hikayesinden başka bir şey değildir.

İşte bu ihanetler ve savaşlar insanları, belki de diğer canlılardan ayıran en önemli duygu olan güvensizlikle tanıştırdı.

Güvensizliktir bizi her şeyin yedeğini aramaya iten:

Belediye hizmetlerinde aksama varsa, belediyeye güveniniz sarsılır: Su, enerji stoklarsınız.

Patronunuz maaşınızı geç vermeyi alışkanlık haline getirmişse, ona güveniniz sarsılır: Para "stok"larsınız.

Çok şehvetli olduğunuz bir gece evde prezervatif yoksa "şey"inize güvenmez, prezervatif stokllarsınız.

Gecenin ikisinde kalkıp sigaranın bittiğini fark edip de sabaha kadar kudurduktan sonra sigara stoklarsınız.

Uzun otobüs yolculuklarında mola vermeyen bir şirketle yolculuk ettikten sonra öbür yolculukta terminalde otobüse binmeden önce birkaç kez tuvalete giderek tuvalet stoklarsınız.

Sevgilinizle uzun süre görüşemeyecekseniz, sanki bir işe yarayacakmış gibi defalarca sevişerek seks depolarsınız.

İlham geldiğinde yazarak, kendinizi boş hissettiğinizde yayımlamak üzere blog stoklarsınız.

Tartışmalarda etkili olabilmek için, duyduğunuz ya da okuduğunuz vecizeleri stoklarsınız.

Bu işi bazen abartıp yedeğin de yedeğini istersiniz. Örneğin sevgilinize güven duymuyorsunuz ve ne hikmetse sevgilinizi her aradığınızda onun telefonu kapalı. Gerekçe belli: Şarjım bitti. Bunu gidermek için hemen bir yedek batarya hediye edersiniz. Hala mazeret aynıysa bir batarya daha...Bazen sevgilinizin telefonu "çekmez." Hani Avea, Telsim her yerde çekmez de Turkcell çeker ya...Yarın hemen bir Turkcell hattı...

Bu liste uzar gider. Bunları hepimiz doğal karşılarız; ama bir tansi vardır ki onu hiçbirimiz itiraf etmeyiz, etmeyiz de hepimizin yedeklediği bir sevgili mutlaka vardır. O kişiyle ne uzaktır ne yakıntır ilişkilerimiz. Dozajı kaçırılmadan iltifatlar edilir. Herhangi bir ayrılık anında güven duyulan ilk kişiler listesinde olduğu hissettirilir, ara sıra ona bir şeyler sorularak onun özel olduğu fark ettirilir. Bunlar yapıldıktan sonra karşılaştırmalar yapılır. O anki sevgiliyle B planındaki müstakbel sevgilinin artıları eksileri ortaya konur; hatta bazen bunun bile yedeği bulunmaya çalışılır.


Evet her şeyin yedeği var da kendimizin yedeği yok.