Yeğenimin elleri soğuktu

Yeğenim, bu sabah sana uğradım, uyuyordun

Ne zamandan beri uyuduğunu annene sordum

Sessizce kapını çekti. “Bu günlerde biraz…” (durgun)”

Bilmem ki o an sen hangi rüyaları görüyordun.

*

Biliyorum çok sevdiğin doktorun (Sinan Kara) ani ölümü

Sarsmıştı seni, görmüyordun sağını solunu ve önünü

Ölüm gerçek bir olgu kimse engel olamıyor ve de

Hiç kimseye hissettirmiyor o ölüm, belli gününü.

*

Bir anda insanın içine kor düşüyor, kolay silinmez

Ne çare ki gidenler nereye, nasıl gider bilinmez

Ne kadar üzülsek nafile (hayat tatlı), giden sevdiklerimiz

Unutur gibi olsak da, anımsamaktan, vazgeçilmez.

Şahin Özşahin