Yeme De Yanında Yat!

Şimdi bir bakalım. 

Kolay bir kurabiye yaptığımızı düşünelim. Şöyle bayıla bayıla yiyeceğimiz, ağızda dağılacak, anne eli değmiş gibi... 

Un, şeker, yağ, vanilya, yumurta... 

Oldu mu size kurabiye? Oldu. 

Ama insanlar bunu sanat yapıyor. İşi ticarete döküyor resmen. Başarıyorlar. Öyle kurabiyeler yapıyorlar ki. 

O yenir mi arkadaş? Onu alırsın gece yatarken yatağına koyarsın, uyursun. 

Yanında yatar, seninle yaşar. 

Ama onu nasıl yersin? Kıyamam ben. Kalplisi, bebeklisi... Ben onu alır vitrine koyarım. 

Anlatmaya çalıştığım şu. Görüntü aklınıza gelebilecek her olayda sizi derinden etkiliyor. Farkında değiliz ama aynı kurabiyenin, içinde aynı malzemeleri barındıran kurabiyenin şeklinin göz, kulak gibi birşey olduğunu düşünün. Nasıl yersiniz ki onu? 

Bu görüntü olayı her yerde böyle. Bir insanla tanışırsınız. İlk yorum "hoş, tipini beğendim" olur. Yanlışlar da burda başlıyor. 

Şimdi bir koşu Nişantaşı'na gidin. "Miss Cookie" dükkanına girin ve ordan kurabiye alın. 

Onlar anne eli değmiş gibi özenle yapılan kurabiyelerden ticaret yapsınlar biz de yemeyelim "Yanında Yatalım."