Yeme gelme halkım

Son günlere bakıyorum utanıyorum

Bir öfke bir öfke alıp götürüyor bizi

Doğru yere mi

Hayır tabii

Öfke kontrolsüzlüktür

Hiç doğru yere götürür mü insanı

O götürse götürse 

Bir felakete götürür insanı

Çünkü öfke

Öfke olarak kalmaz

Öfke saldırganlığa dönüşür

Saldırganlık da tam olarak felakettir

Öyle değil mi sizce de

Bakıyorum ve utanıyorum

En çok devleti yöneten parti

Ve onun eski ve yeni önderleri

Öfkeye yenik düşüyorlar

Gerek iç gerekse dış muhataplarıyla

Müthiş derece öfke kabarması yaşıyorlar

Gerek

Kendilerini eleştiren muhalefete

Gerekse

Eğriye eğri diyen aydınlara

Gerekse

Dış komşularımıza karşı

Alabildiğine

Öfke krizine girmiş görünüyorlar

Bu konuda

Ya gerçekten böyleler

Ya da işi bu yoldan kotarmaya koyulmuşlar

Karşı tarafı düşman gibi görerek

Yandaşların da öyle görmesini sağlamak

Asıl dertleri

Bugün için

Suriye krizi denilen şey de

Yönetenlerin oyun içinde oyunları

Asıl amaç

Suriye Irak ve Güneyanadolunun seyrekleştirilmesi

Çünkü ileri aşamada buraları

Ermenilere ve İsrail’e bırakılacak

Ermeni megola ideası ile

İsrail arz-ı mevt ideası bunu öngörüyor

Siyonizm’in en başat planı bu

Bizimkiler ne mi yapıyorlar

Onlar öfke sürecine girerek

Karşılarındakilere köpürüyorlar

Ve bizim halkın gözünde büyüyorlar

Gelelim halkımıza

Halkımız önünü ardını düşünmeden

Ateşe atılıyorlar sanki

Bu olayların ardında savaş ve ölüm var

Ama halk bunu düşünmüyor hiç

O varsa yoksa

Ya oy verdiği parti ve yöneticisine tapınıyor

Ya da elinden geldiğince dışlıyor

Oysaki düşünseler bir nedir bu diye

Ya da bilen birisine sorsalar

Kul değil birey olsalar

Ayrışmadan vazgeçip birlik olmayı düşünseler

Ve başarsalar ne de güzel olacak

O zaman değil mi ya

Son sözüm

Yeme gelme halkım

Sonunu düşün halkım

Çoluğunun çocuğunun sonunu düşün

Saygı sevgi sağlık ve mutluluk dileklerimi sunuyorum