Yeni başlangıçlar..

Yeni yıl geliyor.. Çok az bir zaman kaldı ..

Ben yeni yılın gelişlerini çok severim.. Her yer süslenir , caddeler her daim aydınlıktır , başınızı nereye çevirseniz mutlu olabileceğiniz şeyler görürsünüz.. Özellikle de İstanbul'da.. Kimileri için kutsal bir gün.. Bazıları deliye her gün bayram hesabı eğlence peşinde.. Umut peşinde koşup, yeni bir başlangıç yapmak isteyenler de var elbette..

Onlardan biri de benim.. Ağustos sonundan beri hayatımda çoğu şey alt üst oldu.. Eylül başındayken depresyona girdim.. Hayatımda boşa harcadığım iki ay beni fazlasıyla yordu -ki hala yorgunum- Bu yorulma benim için fazla zamansızdı çünkü geleceğimin temelini attığım bir zaman dilimindeyim.. Şu anda vereceğim saçma bir karar ömür boyu beni peşinden sürükleyebilir.. Bunu fark edeli çok oluyor.. Hatta ilk günlerde fark etmiştim bunu.. Ama pek umursamadım sanırım.. Çünkü o günlerde çoğunuzun bildiği gibi bay gizeme kaptırmış gidiyordum.. Bayan kontrol beni uyarsa da pek dinlemedim.. Söyledim mi hatırlamıyorum ama o bay gizemi hiç sevmedi.. Hatta bu yüzden kavga bile ettim onunla.. "Aşık" olduğum adamı sevmeliydi.. Çünkü benim en yakınımdı.. Ama sevmedi işte..

Kısaca anlatmak gerekirse ben onu bir kez daha terk etmekle yanlış bir şey yaptığımı düşünüp mesaj attım kendisine.. Numarasını bulmak ise epey zor oldu.. İki gün konuştuk.. İlk gün beni hala seviyordu.. İkinci günün akşamında eski sevgilisine döndüğünü söyledi.. Kızdım.. Çünkü ona ilk mesaj attığım gece "seninleyken kendimi güvende hissediyorum" dedim.. Ayrı yataklarda birlikte uyuduk.. Eskisi gibi.. Ertesi gece ise gece ise başkasına ait olduğunu söyledi.. Kızmamak elde mi ? Başkasına aitsen nasıl beni sarıp sarmalaya bilirsin ki kalbinle ? Yalandı bu.. Yalan söylemişti.. Birkez daha.. Her neyse.. O geceden sonra bir daha konuşmadım.. İşin garip yanı tahmin ettiğim gibi bir yıkımda olmadı.. Aksine ertesi gün aradaki iki gün yaşanmamış gibiydi.. Ben yoluma devam ettim.. Onu ise bilmem..

İnsanlara pek güvenemiyorum ben.. Daha çok güveniyor rolü yapıyorum.. Anca böyle çıkıyor gerçek renkleri ortaya.. Güvenemediğim içinde huzursuzum.. Huzursuz olmak beni sinirli yapıyor.. Hele ki günün içindeki yoğunluğumun üzerine bu sinir eklenince daha bir çekilmez oluyorum.. Biraz da suratsız sanırım.. Her halim çekilir benim ama depresif mutsuz hallerimde yanımda olan insanlara ciddi olarak acıyorum.. Yazık yahu..

Ama son bir aydır büyük gelişme kaydettim.. İnsanlara daha rahat gülümsüyorum.. Aramızdaki görünmez duvarı hissedemiyorlar.. Ben yeni bir başlangıç yapmaya karar verdiğimden beri daha mutluyum.. Ben mutlu olunca haliyle etrafımdakilerde mutlu oluyor..

Yeni başlangıçlara karar vereli bir aydan biraz fazla oldu sanırım.. Bir çift göz gördüm.. O gün gülümsemeye değer bir şeylerin hala var olduğunu farkına varmadan kabul ettim.. Saçma bir olayın ortasında iki kişiydik.. Baş kahraman bizlerden çok uzaktı..

Biz yan rolde bile değildik aslında.. Birer figürandık.. İki arkadaşımın arasını yapıyordum.. Ama erkek olana bir şey söylemem gerekiyordu kız ile ilgili.. Kararsızdım.. Söylesem bir türlü söylemesem bin türlü.. Yanında bir arkadaşı vardı.. Benden fazlasıyla uzundu.. Heyecanlıydım.. Çocuğu kolundan tuttuğum gibi arkadaşımdan uzaklaştırdım.. Kız bizi dersanenin en üst katında bekliyordu.. Acele etmeliydim..

O da anlamamıştı ne olduğunu.. Kolundan tutup öyle bir sürüklemiştim ki.. Neye uğradığını şaşırmıştı.. Ne kadar uzun olduğunu başını fazlaca kaldırıp yüzüne baktığımda fark etmiştim.. Keşke bakmasaymışım çünkü gözlerini gördüğümde biraz şapşal bir hale büründüm.. Bir kaç saniyede olsa konuşamadım kaldım.. Kendimi az da olsa toplayıp sorunu anlattım.. Gülüşerek karar verdik.. Ne yalan söyleyeyim uzun süre gözleri aklımdaydı..

Rastlantı herhalde o günden beri daha mutluyum.. Gözlerini unutmuş gibiydim.. Daha az geliyordu aklıma.. Bizim dersaneye kayıt olduğunu öğrendim.. Karşısına çıkmak için bir iki gün uğraştım.. Sonra ne oldu anlasam da uğraşmadım daha fazla.. Bir gün dersanenin kantininde gördüm onu.. Terasta durmuş İstanbul'u izliyordu.. İçeri kaçtım nedense.. Sonra o da içeri girdi.. Yanımdan geçiyordu.. Durdu.. Gülümsedi.. Konuştuk..
O günün akşamında dersaneden çıkacaktım.. Yanımdaydı.. Başka bir arkadaşımda bizimleydi.. Kız arkadaşıma ben gidiyim artık dedim.. Derslerim bitmişti.. Bir anda "gitme!" dedi.. Sonra gülümsedi.. "Ders çalış yukarıda" diye devam etti cümlesine..Gülümsedim ona.. Kaldım..Gitmedim.. O günden beri gözlerini görmeden yapamıyorum işte..

Fırsat bulduğum her an karşısına çıkıyorum.. Bir şekilde karşılaşıyoruz zaten.. Son günlerde ise nedensiz birlikteyiz.. Bir hafta önce "Tarih dersine girmem lazım.. Bizim derse kaçırdım.. Sizinki hangi gün?" diye sordum.. "Ben çalıştırayım" dedi.. Güzel bir bahane oldu sanki.. Her gün birlikteyiz şimdi.. Dersane çıkışlarında birlikte gidiyoruz.. Hoşuma gidiyor onunla olmak.. Gözlerine, gülüşüne biraz bağımlı oldum sanırım.. Ama biraz.. İki gündür göremedim.. Özledim gibi.. Yarın yine birlikteyiz..

Sonu güzel olsun istiyorum bu işin.. Çünkü biz birlikte gülebiliyoruz..

Yeni başlangıçlar güzeldir.. Bir hafta sonra bugün yepyeni bir yıla başlayacağız.. Hep birlikte yeni umutlar ediniriz umarım.. Yepyeni mutluluklarımız, heyecanlarımız olur.. Gözyaşı uzak dursun bu sene hepimizden .. Sağlık çok önemli. .Aldığımız her nefesin aslında Yaratandan ödünç aldığımızı unutmayalım.. İnsanları kırmanın, başkalarını ezerek yükseklere çıkmanın geçici olduğunu , asıl başarının tırnaklarımızla kazıyarak,çırpınarak edindiklerimiz olduğunu unutmayalım.. Ve son olarak.. Gülümseyin.. En güzeli bu çünkü.. Siz gülümsediğiniz de başkaları gülümser.. Onlar gülümseyince onların sevdikleri gülümser.. Tanımadığınız insanlara da gülümseyin.. Onlarda hak ediyor mutlu olmayı..

Gülümsemek bulaşıcıdır.. Yeni başlangıçlar edinirken aklınızın bir köşesinde hep bu olsun lütfen...

Şimdiden hepinize mutlu yıllar
Tanıdık ve tanımadık arkadaşlarım..