Yeni Bir Yıla Girerken,

Yeni yıl, yeni başlangıç neden mutlu etmiyor beni? Yeninin, yenilik getirmesi için gerçekten yeni olması gerekir. Ayaklarınıza, bacaklarınıza yapışmış çamurlar, kolunuzdan çeken canavarlar, uykularınızı kaçıran vicdan muhasebeleri olmamalı. Tertemiz olmalı insan. İşte o zaman belki yeniyi yeni olarak kabul edebilir.

Günlerdir Ayhan Çarkın'ın itiraflarını okuyorum, okuyorum ve mutlu oluyorum. Beni mutlu eden okuduklarım değil tabii ki. Artık yavaş yavaş da olsa hiç konuşamadığımız belli dönemleri konuşabiliyor olmak. 90’lı yıllarda bu ülkede olanları çok sonraları öğrendik ama hiç konuşamadık.

Şimdi 1915’ten başlayarak, arkamızda bıraktığımız ölüler, trajediler, korkunçluklar, kaybolan hayatların hepsini sırayla, soğukkanlılıkla, sabırla konuşabilmeyi umuyorum.

Ne sorumluluğumum var benim bütün bu ölümlerde? Tesadüfen belki ileri bir tarihte doğduğum için hayattayım ama bütün bunların yaşandığı topraklarda olmak, doğmak bile mutsuz ediyor beni. Temizlenmek, arınmak istiyorum. Bugüne kadar acı çektirilmiş, haksızlığa uğramış her bir insana üzgünüm demek istiyorum. Ben onların acısına “BANANE” diyemeyenlerdenim.

Çaresizlik bu dünyada insanın yaşayabileceği en büyük acı bence. Öyle bir his ki, belki bir yakınınızı kaybedince hissetmişsinizdir bunu. Yoktur çaresi. Yoktur ötesi.

Ben o anne babaların ortadan buhar olup kaybolan evlatları için içleri yanarken, onları biz öldürdük diyen kişiyi duymayan gazetecilere de lanet ediyorum. Nasıl temizleneceğiz biz?Böyle bir konuda bütün gazetelerden aynı tepkiyi bekliyor insan. Basın bu konuya ilgi duymazsa, insanların nasıl haberi olacak, nasıl kamuoyu oluşacak, nasıl tepkiler verilecek. Bir kaç gazete tirajıyla olacak iş mi bu? Bu duyarsızlığın nedenleri olsa gerek...

Ben yeni yıla yepyeni arınmış girmek istiyorum.Hiç değilse bizden sonraki neslin başının dik olmasını, inkar etmekten değil, açıklık ve dürüstlükten medet ummasını diliyorum. Benim evladım ne milletinden övünsün ne de yerinsin. Her toplumda olabilecek, tarihte de olmuş olaylardan kendini temize çıkarmaya çalışmak gülünç oluyor.

Geriye dönüp hiçbir şeyi değiştirme şansımız yok ama ben ve benim gibiler en azından yaşananlardan dolayı üzgünler ve acıları paylaşıyorlar.

Bir daha ki yıla da aynı dileklerimle gireceğimi biliyorum ama…

Yine de, her şeye rağmen iyi bir yıl diliyorum herkese. Az acılı, az kanlı, az palavralı, gerçeklerin konuşulduğu, tartışıldığı, milliyetçiliğin tavan yapmadığı, insanlığın öne çıktığı, her türlü düşünce ve ideolojilerden arınıp, insan olabildiğimiz bir yıl olur umarım.

Ve en önemlisi, bu yıl için en büyük dileğim yepyeni etnik kimliksiz bir anayasa...