Yeni Çernobil istemiyoruz...

Ukrayna'nın Kiev'e bağlı Çernobil kentindeki Nükleer Güç Reaktöründe 26 Nisan 1986 günü erken saatlerde bir nükleer kaza meydana gelmişti. Dünyamızda bugüne kadar yaşanan belki de en büyük ve en önemli kazaydı “Çernobil”.

Birçok yaşama mal olduğu gibi, birçok insanın sağlığını da doğrudan bozmuştu. Yan etkilerini de düşünürsek daha nice insanın hayatını tehlikeye attığı yadsınamaz.

Çernobil kazası ilk önceleri gizli tutulmuştu. İlk duyuru 28 Nisan’da İsveç tarafından yapılmış, Sovyetler uzun süre kazanın mahiyeti ile ilgili bir açıklama yapmamıştı. Radyasyon bulutunun etkisi altına giren birçok devletin yöneticileri de sessiz kalmayı seçiyordu.

Bizim yetkililerimiz de konuyu oldukça hafifleten, ciddiyetten uzak açıklamalarıyla tarihteki yerlerini sağlamlaştırdılar. Bazı gazeteler dahi “Türkiye’de radyasyon yoktur” diye başlıklar atıyordu.

Her şeyde olduğu gibi Karadeniz Bölgesinde yetişen çayların radyasyondan etkilendiği söylemlerine karşın, çayın yıkanınca ve demlenince radyasyon etkisini kaybettiği şeklinde bilimsellikten uzak açıklamalar yapan yetkililerden biri olan Sanayi ve Ticaret Bakanı Cahit ARAL çay içerek gazete ve televizyonlara poz veriyordu. Rahmetli Turgut ÖZAL da “Radyoaktif çay daha lezzetlidir” açıklamalarını yapıyordu. Cahit ARAL da “biraz radyasyon iyidir” diyordu, sonrasında kanserden hayatını kaybetti. Allah rahmet eylesin.

Bu kadar önemli bir faciada tedbir almak varken, bırakın tedbiri halkın adeta radyasyonla kucaklaşması için çaba sarf eden sorumlu yöneticileri kutlamak lazım.

Bu facia hafızalara bu kadar keskin kazınmışken, geride sayısız kanser hastası ve ölümler bırakmışken, Dünya’da birçok devlet nükleer tesis yapma işinden vaz geçmişken, bizimkilerin nükleer tesis yapma inadını hangi bilim dalı açıklayabilir bilemiyorum doğrusu…

Bu olsa olsa insana verilen değerin yansıması…25 Nisan 2012