- Kategori
- Psikoloji
Yeni Gün
Bu sabah "sadece bana ayrılmış bir gün olsun " diyerek uyandım sana...tertemiz havanın vakit henüz erken de olsa yavaş yavaş yaz güneşine bulanıp, ılınmaya başlamış o yumşacık halini misafir etmek istedim odama. Madem itiraz etmedin, süzülerek pencereden kondun saçlarıma; "yeni gün" haydi beni okşa.
Yeni dokunuşlar getir hayatıma...
Yeni kokular duyayım gün boyunca...
Yeni heyecanları, yeni yerleri yeni bilinmezleri taşı yaşamıma...
-Yeni gün sözüm sana: Bak bu arzu da "yeni" hayatımda, tıpkı senin gibi.
-Yada... yeni olan sen değilde ben miyim yoksa ?
- Ruhların yaşı olmazmış değil mi ? Belki de herikimizde binlerce yaşındayız aslında...
-İşte sana cevabım: Her takvim yaprağında değişse de benim adım, sende benim kadar yeni ve en az o kadar eskisin kadın...
"Sen de benim gibi..."dedin ya sen bana...
O halde bu yakınlaşmamızın ardından bir itirafım olacak benim de sana; işte o eski olan yanımda sakladığım ve henüz bilemediğim ben'leri tanıdıkça, unuttuklarımı anımsayıp onları ilk defa tanışıyormuşcasına aldıkça yaşamıma..ancak böyle yenileniyorum aslında.
Benim "yeni" deyipte kabul edebileceğim, bende olup bana o güne kadar gözükmemiş olan yanım olabilir anca...
Aksi halde "yeni" ye açamamki kendimi...
Her yeni gün'de, uyandığım o taze ve yeni sabahta üzeri örtülmüş bir sayfa daha sunuluyor bana.
Ve tüm bu sunulanlar bendekini bana yansıtan bir aynadan ibaretler aslında.
Sevgi ve ışıkla,
Ayna
05.08.2008