Yeni öğretim yılı başlarken...

" Velilerden kayıt parası alınmayacak " anonsuna rağmen sizler " gönüllü " bağişta bulundunuz.Teşekkürler...

Bu çelişki niçin? Veliler bağışa zorlandıkları halde, bunu kamufle etmek doğru mu? Doğru! Çünkü veliden yardım toplamak yasal değil. İlköğretimin " devlet okullarında zorunlu ve parasız " olduğuna dair Anayasa hükmü var. Bunu nazikçe delmek için dolaylı yollar denenir. Koruma Dernekleri, sınıf anneleri bu işi yürütürler.

Falan okulda kayıt parasının 600 ytl, filan okulda 500 ytl olduğunu mahalle halkı bilir fakat, bakanlık bilmez, bilmek de istemez. Aslını ararsanız, bu yardımlar olmayınca da okulların işleri yürümez. Ciddi bir sorun yaşandığı aşikâr. Bu hali ile devam ettiği sürece yoksul velilerin neler çektiğini de kimse bilemeyecektir. Onların çoğu binbir yokluğa rağman şu masraflara ( çocuklarının onurunu korumak için ) katılırlar:

1 - " C- sınıfı bilgisayar aldı, biz de alalım... "
2 - " A- sınıfı sıralarını yeniledi, bizimkiler de kırık... "
3 - " B- sınıfı camlara perde yaptırdı... "
4 - " D- sınıfı yazı tahtasını değiştirdi... "
5 - " E -sınıfı öğretmen kürsüsünü yeniledi... "
6 - " C sınıfı her öğrenciye malzeme dolabı yaptırdı... "
7 - " Bütün sınıflar kitaplık yaptırsa iyi olmaz mı? "
8 - " Bizim sınıfın çöp kutusu yok... "
10 - " Bizim sınıfın çoğu özel dershaneye gidecek... "
11 - " Bizim sınıfın yarısı özel ders alıyor... "
12 - " Bütün sınıflar gezilere hazırlanıyor... "
13 - " Yaşasın doğum günüm yaklaşıyor... "
14 - " Yarın devam ederiz arkadaşlar, servisimiz kaçıyor... "

Harcama kalemleri böylece uzar gider. Bu işin takibi hüner ister. Veliyi tahrik ederek istekli hale getireceksiniz. " Ah tatlım, öyle veliler var ki; bir deyince beş vermek istiyor" , hiç yorulmuyorum. " Herkes verdi, benim canım, bir siz kaldınız... "

Gönüllü sınıf anneleri bu işleri başarı ile yürütürler. Ellerinde listeler, o sınıf senin bu sınıf benim, seyyar tahsilât şefleri gibi dolaşırlar.

Ülkemizdeki okul sorunlarına yabancı değilim. Bu sorun, koruma derneklerini, sınıf annelerini çok aşar. Yapılanlar ancak günü kurtarmaya yarar. Köklü bir çözüm gerekir. Şu anda ortalama sınıf mevcutları yetmiş öğrencı cıvarındadır, bunun ideali ise, otuzbeş öğrencidir. Bina yokluğundan dolayı ikili öğrenim yapılmakta, bu ise çocukları sitrese sokmaktadır. Hemen anlaşılacağı üzere: Şimdiki sayının dört katı dersliğe ihtiyacımız verdır. Ne için? Sadece kuru derslıkler için. Ya içinin donanımı?..

Şu anda ülkemizin en ücra köşelerinde bulunup, bu yazıyı hiç de okuma olanağına ulaşamayan değerli öğretmenlere selâm olsun... İşimiz zor fakat, imkânsız değil.

İlgililer gerekli önlemi almazlarsa, velilerimiz özel okul ve özel dersanelerin yolunu tutacaklardır. Hangileri? Parası olanlar... Ya olmayanlar?...

Güdülmesi kolay olduğu için cazip görünse de, bir ülke için en büyük sorun: Eğitim ve öğretimden yoksun bıraktığı kendi evlâtlarıdır.