Yeni yaşam

Şimdi yeni bir yaşamın kapısındayım. Eski; tüm belirsizliği ve karanlığı ile birlikte derin bir kuyuya gömüldü. Artık geçmişimi çevreleyen duvarlara bakmıyorum. Önüm aydınlık. İlerisini görmemi engelleyen tüm duvarları kaldırdım aradan. Gecenin ve umutsuzluğun asla giremeyeceği aydınlık bir diyarda mutlulukla gülümsüyorum. Duygularım ve düşüncelerim güneşin parlak ışıklarına doğru kanat açmış uçuyor. Huzurluyum...

Işık evrenine açılan kapıdan geçtim nihayet. Acı, umutsuzluk ve hüznün peşimden gelemeyeceğini biliyorum...Çünkü o öyle bir kapı ki; karanlığın evlatlarına kapalıdır her daim. Sadece güzellikler ve aydınlanmış ruhlar geçeıbilir oradan.

Geçmiş; benim için kötü ve anımsanması gereksiz bir filmden kalan sahneler gibi şimdi; belli belirsiz ve üzerimde hiç bir etkisi yok. Eski bedenimden ve benliğimden sıyrıldım. Daha dün doğmuş minicik bir bebeğim ben. Yeni bir hayatım var, yeni umutlarım ve yapmak istediğim bir dolu şey. Hepsini sıraya sokuyorum. Geride kalmış ve bana karanlığı anımsatan herşeyi yavaş yavaş unutacağımı biliyorum. Çünkü ben başardım: Işık diyarına açılan kapıdan geçtim ve artık yeni doğmuş gül yüzlü bir bebeğim.

Önümde açılan yolda güvenle ilerliyorum. Etrafta benim gibi yeni doğmuş bir çok bebek var. Ama hiçbiri ağlamıyor. Hepsinin yüzünde gülücükler var. Pembe ve tombul yanakları ışıl ışıl. Hepimiz, bizi birleştiren kaynağa dolu ilerliyoruz. İlerlemek için ayaklarımızı kullanmamıza bile gerek kalmıyor. İçinde bulunduğumuz zamandan ve mekandan sıyrılmış atmosfer bizi kendiliğinden kaynağa doğru itiyor.

Son bir kez geçmişimde bana acı veren ve yük olan herşeyi bırakıp geçtiğim kapıya doğru bakıyorum. Artık çok geride kalmış, neredeyse gözden kaybolacak. Ama oradan yeni yeni insanların geçmeye devam ettiğini görüyorum. Hepsinin yüzlerinde büyük bir ağırlıktan kurtulmuş olmanın verdiği hafiflemişlik ve huzur duygusu hakim. Onların mutluluklarını gördükçe ve hissettikçe benim de mutluluğum çoğalıyor. Mutluluğu paylaştıkça kaynağa doğru yaptığım yolculukta daha da hızlandığımı görüyorum. Evet, çok hızlı gidiyorum ama hiç yorulmuyorum...

Sonunda içinden doğduğum kaynağa geri döndüm. İnsanoğlunun keşfettiği hiçbir sözcüğün ifade etmekte yeterli olamayacağı bir huzur içindeyim...

Blog Resim: http://newsletter.endeavoracademy.com/11_05/images/gratitude_heaven_god_light.jpg