Yeni yıla girerken

Her yeni yıla girişte umutla dolar yüreklerimiz. Bir önceki yılın olumsuzluklarını geride bırakıp, yapamadıklarımızı yapabilme fırsatıdır yeni gelen. Olmadıkları olura çevirebilme gücü olduğuna inanırız. Tekrar ve tekrar şimdiye kadar kapalı kalan kapıların açılacağı umuduna bırakırız kendimizi.

Mutsuz olduğumuz işimizi bu yıl değiştirebileceğizdir, iyi gitmeyen ilişkimize yeni bir heyecan katabileceğimiz gibi. Hiç kapımızı çalmayan milli piyangocu bu yıl çalacak, semtimize uğramayan beyaz atlı prens ya da güzel prenses bu yıl semtimize gelecektir. Hayallerimizi süsleyen eve bu yıl kavuşabilecek, gidemediğimiz uzak diyarlara yeni yılda ayak basabileceğizdir.

Yeni başlangıçların heyecanı, umudu sarar dört bir yanımızı. Gerçekleşmesini istediğimiz gelişmelerin olması için, oturup sadece hayal etmek yerine biraz da çaba sarf etmemiz gerek. Ne mi yapmalıyız?

Öncelikle, hep yapmak istediğimiz ve bir türlü yapamadığımız şeylerin bir listesini çıkartalım ve en kolayından başlayarak bu listeyi bitirmeye bakalım. Uzun süredir değiştirmeyi planlayıp da değiştiremediğimiz koltuğun yüzünü değiştirelim mesela. Yani ertelediklerimizi temizleyelim.

Sonra, evimizde, gardrobumuzda uzun süredir atıl kalan eşya ve kıyafetlerimizi bizden daha çok ihtiyacı olanlara verelim. Son üç yıldır elimizi bile sürmediğimiz, kazak, ayakkabı, tencere, kitap, fazla defter ve kalemlerimiz, köşe bucakta kalan ve ne işe yaradığını bilemediğimiz biblo ve benzeri ufak tefek eşyalarımızı bir kutuya koyup gönderelim. Evimizde oluşan kalabalığı boşaltalım. Yani tuttuklarımızı bırakalım.Bu tuttuklarımız arasında, uzun süredir görüşmediğimiz arkadaşlarımızın numaralarını cep telefonlarından temizlemek, fazla resimleri bilgisayardan silmek de dahil olsun.

Bir sonraki aşama, kendimize zaman ayırmak. Bizi üzen, sıkan, mutsuz eden, kızdıran hatıralarımızı temizlemek. Kırgınlıklarımızı bırakmak, affetmek ve yolumuza devam etmek. Geçmişin bizi aşağıya çekmesine izin vermemek. Bırakalım ki geleceğe rahat ve emin bir adım atabilelim.

Ayrıca, alışkanlık, prensip, olmazsa olmaz,asla yapmam dediğimiz ne varsa onların da bir listesini yapalım ve yine en basitinden değiştirmeye başlayalım. Hep aynı koltuğa oturuyorsak, başka bir koltuğa geçelim. Aynı yere arabamızı park ediyorsak, başka yere bırakalım. Caddenin aynı yerinden yürüyorsak, öbür kaldırıma geçelim. Yani bizi yeniliklere kapatanları, değiştirerek açalım.

Biriktirdiklerimizi paylaşalım. Eşya, para, bilgi, tecrübe, sevgi. Elimizde  ne varsa onu verelim. İhtiyacı olana yardım edelim. Kuşlara ekmek ufalayıp verelim, karşıdan karşıya geçerken gözleri görmeyene eşlik edelim, yaşlıları dinleyelim, çocuklarla oyun oynayalım. Yani, koşulsuz vermenin hazzını tadalım.

Başkaları için bir şeyler yaparken, kendimize de zaman tanıyalım ve soralım? Beni en çok ne yaparsam mutlu eder? Cevabı bulduğumuzda da hiç vakit kaybetmeden, bizi mutlu edeni yapalım.  Olmayana değil, olana odaklanalım. En önemlisi de var olanın kıymetini bilip, şükretmeye başlayalım.

Yani yeni yılın, kendimiz, ailemiz ve tüm sevdiklerimiz adına  sağlık, mutluluk, bereket, huzur, farkındalık  ve sevgi ile dolu dolu geçmesi için harekete geçelim.

Çimen Erengezgin