Yeni yıla sevgiyle girelim.

Neye baktığımız değil, nasıl bir gözle baktığımız önemlidir.

Binbir umutla, heyecanla, beklentiyle girdiğimiz Milenyumun 7. yılını geride bırakmak üzere olduğumuz şu günlerde Milenyum Öncesi - Milenyum sonrası arasında ne değişti yaşantılarımızda, umutlarımızda, gerçeklerimizde... Değişen sadece takvim yaprakları oldu. Gelin birlikte milenyumun 8. yılında bu geleneği yaşatmayalım. Sevgiyi, hoşgörüyü, yardımlaşmayı, iyilik yapmayı, paylaşmayı deneyelim. Büyük ve mutlu bir aile olmayı başarmaya çalışalım. Bunu başardığımızda gerçekten sevginin, mutluluğun ne olduğunu anlayacağız. Bu bize dolambaçlı yollardan girmeye çalıştığımız bir çok kapıyı doğrudan açacaktır.

Biz Türkiye' de yaşıyoruz. Türklüğümüzle her zaman gurur duyuyoruz. Pasaportsuz, kimlikleriyle ülkemize girebilen milletler, ülkemiz insanlarına vize vermek için binbir dereden su getiriyorlar. Sınır kapılarında hiç haketmediğimiz muamelelere mauz kalıyoruz. Çoğu zaman bunların nedenini anlamakta güçlük çekiyoruz. Ben bunların haksız yere olduğuna inanmıyorum. Belki kişiye haksızlık yapılıyor olabilir ama kaybettiğimiz duygularımızın, örflerimizin, ananelerimizin, ahlaklarımızın yansıması ve faturasıdır bunlar. Biz bu ülkelerin önceden tanıştığı insanlarımızın bırakmış olduğu intibalarının bedelini ödüyoruz bence.

2007 yılında bunu durduralım. Sevgilerimizle, dayanışmalarımızla, hoşgörülerimzle Türklüğün ve İnsanlığın dersini verelim dünyaya. Bunları yaşayalım ve yaşatalım. Gelecek nesillerimize büyük bir miras bırakmak için çalışalım.

2007 yılı hepimiz için, dilek ve istediklerine kavuşma yılı olsun.