Yeni yılın eşiğinde

Kocan bir sene geldi geçti. Çok çalkantılar oldu. Çok krizler çıkarılmak istendi. Bölücüler durmadı. Her daim çalıştı. 365 gün böyle acısı, tatlısı, fitnecisi ve fitne ve bölücülerle mücadeleyle doldu taştı. Dileğim 2008 ülkemiz için her zaman dediğimiz gibi umutlu ve beklendiği gibi güzel bir yıl olması.

Dileğim sevginin çığ gibi büyüyüp insanlığı kucakladığı, bir rüyanın gerçek olup savaşların son bulduğu insanlığın geleceğe daha umutla baktığı bir yıl olmasıdır. Sevginize sevgi katın aşkı yeniden yaşayın ve yaşatın. Sevmekten asla korkmayın.

Bu yazının iki paragraflık kısmını tam bir yıl önce yazmıştım. Yazının üzerinden bir yıl geçti. Yayınlanmamıştı yazım ama bu gün genişleterek yeniden kaleme almayı düşündüm. Duygularım ve düşüncelerim değişmedi. Çok şükür halimde değişmedi. Seneler ve ömrümden geçen dakikalardan başka değişen olmamış gibi.

Bütün bunların yanında ülkemizin içinde bulunduğu durumda değişmedi. Belki bu çalkantıların dozu biraz arttı. İçinde bulunduğumuz şartların elim sonuçları olabilir. Ama buna rağmen kardeşlik ve barıştan uzak olmamalıyız. Tüm tahriklere ve kışkırtmalara rağmen birlik ve beraberliğimizi korumaya daha fazla gayret etmeliyiz. Zira bu ayaklanmalar ve isyanlar ile mevcut krizler bizlerin dışındaki faktörlerden oluşmaktadır. Hedefi yanlış seçmek ve yanlış hedefle mücadele zaman ve güç israfıdır.

Doğru hedeflerle mücadele ise bizlere daha güzel günlerin müjdelerini getirecektir. İç ve dış provakasyonların temelinde ne kürt sorunu ne de mali krizler vardır. Bütün bunların arkasında küresel sermaye grupları vardır. Onların istediği zayıf bir yapıya sahip ülkenin ellerinde oyuncak olmasıdır. Zira sömürü artık aleni değil politik ve ekonomik olarak yapılmaktadır.

Önümüzdeki günler bunun açık ve net göstergesi olacaktır. Ülkemize yönelik dayatmalarla birlikte gizli kapaklı siyasi ve ekonomik baskılar bizleri yıldırmak için birer maşadır. Hayalleri olan bir dünyada her ülkeye bir rol biçip ve bu rolleri dağıtanlar aslında yazdıkları senaryoların boşa çıktığını görmekten korkup baskılarını ve provakasyonlarını artırmaktadırlar.

Ama şunu bilmiyorlar ki her filmin bir sonu vardır. Filmin sonunda kötü karakterler ölür.