Yeniden başlamak

İnsan, hayatındaki her "büyük kötü olay" yada sıkıntılı geçirilmiş bir dönemin ardından, hayata yeniden başlayacağı artık hiç bir şeyin eskisi gibi olmayacağı azmiyle sarılır gelecek güne. Yeni kararlar alınır, hayata yeni argümanlar sokulur, yaşamına etki eden hemen herşey üzerinde hummalı bir reform çalışması başlar. Lakin bu kararın ardından kısa bir zaman geçtikten sonra kişi başladığı yerde bulur kendini.İnsanın yaşadığı yeri, giyim tarzını, işini, arkadaş çevresini, alışkanlıklarını değiştirmesi neticeyi etkilemeyecektir. Zira asıl reformun yapılması gereken yer olan kişinin ruhu "eskinin" hastalıklarından kurtulmamıştır henüz.

Bu durumdaki hasta bir ruhu büyük değişimlerle iyileştirebileceğini sanan insan aynı yaralı birisini bir yerlere çarparak dolaştıran sedye taşıyıcısına benzer. Bu ani değişimler, gerçekçi olmayan düşler büyük sıkıntılardan çıkmış fakat henüz iyileşmemiş bir ruha daha fazla zarar vermekten başka bir işe yaramaz.

Böylesi büyük değişimlere girmeden önce kişi sukut içerisinde kendisiyle hesaplaşmalıdır. Hayatını çekilmez kılan ve çıkmaza sokan nedenleri irdelemeli ve hatasını tespit etmelidir. Hayatında neyin yanlış olduğunu bulamadıktan sonra ne yaparsa yapsın nereye giderse gitsin kusurlarınıda peşinden götürecektir ve değişim çabası sonuçsuz kalacaktır.

Bu dönemde kişi elinden geldiğince kendini yargılamalı, savcı olarak sorgulamalı, avukat olarak savunmalı ve yargıç olarak karar vermelidir. Ancak bunlar yapılırken kendisine karşı dürüst olmayı başarmalıdır. Gerçekleri açık yüreklilikle kabullenmeli, doğruları duymaya hazır olmalıdır.

Bu uğraşlar neticesinde hastalığı ruhundan söküp atan kimse, yapacağı her değişimden zevk alacaktır. Oysa hasta bir ruhu radikal değişimlerle yormak, sağlıklı bir gezinti değil, avarelik, bir sürükleniş, düşüncelerini bir yerden ötekine çarpmadır. Oysa aranılan şey, yani mutlu yaşam her yerde ve her şekilde bulunur. Yeter ki kişinin ruhu hastalıklardan arınmış bir şekilde temiz olsun.