Yerli yatırımcının mevduat getirisinin negatif olması, Yabancılar için de aynı durumu yaratmaz.

Bir ülkedeki yerli yatırımcının o ülkedeki mevduat faizi getirisinin ülkedeki yıllık enflasyon oranına göre düşük kalması yatırımcının reel getirisinin de negatif kalmasına yol açacaktır.

Bu durumda reel getiri sıfır olsa bile, en azından alım gücünü koruyacak olan bankadaki mevduat, alım gücünü dahi koruyamayacak ve değer olarak kendiliğinden eriyecektir.

Ancak bu durum, o ülkedeki yerleşik yatırımcılar için söz konusudur. Bir ülkeye döviz cinsinden nakit akışı sağlayan yatırımcılar kendi ülkelerindeki faiz ve enflasyon oranlarıyla nakit akışı sağladıkları ülkedeki faiz oranlarını ve yıllık kur ayarlaması oranını dikkate alırlar. Ülkedeki enflasyon yabancı yatırımcı için bir anlam taşımaz.

Şöyle ki, kendi ülkelerindeki ortalama % 1-1,5 Aralığında gezen faiz, eğer yıllık enflasyon oranı da ortalama % 2 ise yatırımın getirisi % 0,5 negatif demektir.

Bu durumda nakit akışı sağlanan ülkede ortalama faiz % 5 ve yatırımın bir yıl sonra geri çekilmesi halinde döviz kurunda da bir artış olmamış ise kendi ülkelerine göre net % 3 reel getiri elde ederler ki kendi ülkelerine kalsalardı % 0,5 eksiye düşeceklerdi.

Üstelik döviz kurlarında bir düşme de olduğu takdirde, bir de kur farkından ekstra bir kazanç da elde edeceklerdir.

Görüldüğü gibi yatırımın yapıldığı ülkenin enflasyon oranı, yabancılar için bir anlam ifade etmiyor. Ancak yerli yatırımcılar için negatif bir durum meydana getirecektir.

İşte Türkiye deki faiz oranları ile Avrupa ve ABD arasında önemli bir fark vardır ki bu ülkelerdeki enflasyon oranları da ortalama yıllık % 2’yi geçmemektedir.

İşte uluslararası nakit sahipleri için Türkiye, döviz kurlarında da kayda değer bir artış olmadığı için, hâlâ çok cazip bir konumdadır.

AHMET ELDEN