Yeşil taşın efsanesi

Vaktiyle buralarda zalim bir kral ve güzelliği dillere destan kızıyaşarmış. Kızı o kadar güzelmiş ki kral, halkının ona bakmasını yasaklamış. Prenses dolaşmak için saray mufafızları ile saray dışına çıkacağı zaman, halka eğilmesi, gözlerini kapatması ya da evlerinde kalmasını ilan edilirmiş. Prensesi görmenin bedeli ölüm cezasıymış. Bir gün prenses dolaşırken, ölümü göze alan fakir bir genç başını kaldırmış ve prensesle göz göze gelmiş. Prenses o an, köylü gence aşık olmuş. Prensesin güzelliğinden başı dönen delikanlı, aakşam gizlice sarayın duvarına tırmanmış ve prensesle bir kez daha göz gööze gelmeyi başarmış.Tam konuşacakları sırada saray muhafızları çıkagelmiş, delikanlı yakalanmış, Kralın karşısına çıkarılan genç, nasılsa ölümle cezalandıralacağını bildiğinden kızına duyduğu aşkı krala anlatmış.

Ölüm emrini vereceği anda, kızının yalvarmalarına dayanamayan kral, delikanlıya başka bir ceza vermeyi kabullenmiş.Ve delikanlı bu yeşil taşların olduğu yere getirilip, yalnız yaşamaya mahkum edilmiş...Aşkından deli divane olan prenses yataklara düşmüş.Kral ülkenin tüm hekimlerini saraya çağırmış ama çare bulamamış.Aradan uzun zaman geçmiş...Prensesi unutamayan delikanlı ona olan aşkını yeşil taşlara işlemiş.Taşlardan kolyeler ve yüzükler yapmış.Bir gün krala bu kolye ve yüzüklerden hediye göndermiş.Gözü yaşlı kral, kimin gönderdiğine bakmadan yüzüğü kendisine, kolyeyi çok sevdiği kızına takmış.Gel zamangit zaman, zalimliği bırakan kralın yufka bir yüreği olmuş.Kızıda yeşil taşlı kolye sayisinde eski sağlığına kavuşmuş.Zalimliği bırakan kral delikanlıyı çağırmış ve kırk gün kırk gece süren, dillere destan bir düğün yaptırmış...İşte o gün bugündür oltu zümrütünün (opalin) insan psikolojisi üzerinde olumlu etkileri olduğunada inanılır.Bu taşı takanların mutluluğu yakaladığı, kötülüklerden uzak durduğu, insanlarla uyum içinde yaşadığı dilden dile anlatılır...