Yeşil tosbağa...

Rüyamda dişlerimi fırçaladım… Sonra uymuşum rüyamda… Rüyamın rüyasında dişlerimi fırçalarken macunun neden köpürmediği takılmış aklıma… Acaba macunu fırçaya sıkmadan mı fırçalamışım dişlerimi? Rüyamın rüyasından uyanıp, tekrar fırçalamışım dişerimi. Bu kez fırçaya sıktığım macundan emin olarak… Yine köpürmemiş.

Sabah uyanığımda ilk işim dişlerimi fırçalamak oldu. O an anladım bir haftadır dişlerimi fırçalamadığımı. Bir haftadır yıkanmadığımı, gittiğinden beri yıkanmadığımı hatırladım. Duş aldım alel acele, ne kadar anlamsızdı… Sevdiği yanında yoksa neden yıkansın insan? Bu anlamsızlığın tek tadı, senin havlunla kurulanmaktı… Acı bir tebessüm gibi…

Bir kaplumbağaya dönüşmüş gibiydim…  Bir kabuğum vardı ve onun içinde hiçbir acelem olmadan yaşıyordum. Sevdiğiyle olmayan insanlar acele etmezler hiçbir şeye… Her şeye geç kalmışlığın sakinliğiyle yaşarlar.

Osman Hamdi’nin kaplumbağa terbiyecisi adlı tablosu geldi aklıma… Bir pencere vardı, ışık sadece oradan geliyordu. Sırtı yarım dönük, nereye baktığı belli olmadan duruyordu hayat yorgunu adam. Ayaklarının altında birkaç kaplumbağa vardı.

O an anladım…

Aslında kendinin kaplumbağaya dönüşmüş halini anlatmıştı ressam… O metruk oda onun kabuğu, pencereden vuran ışıksa başını zaman zaman çıkardığı delikti… Kaplumbağaya dönüştüğünü anlamamız için o kaplumbağaları çizmişti oraya… Derdi kaplumbağaları terbiye etmek falan değildi. Bir çığlılığın, bir yakarışın resmiydi… Kaplumbağalar tanırdı birbirini…

Ters palyaço dudaklarım

zehirli bir hüzne boyalıyım

hadi öp beni

sensiz yaralıyım…

memleket sevdası benimkisi

olduğun yer vatanım…

Doktor bir dostumla sohbet ettik… Malum, yaş kırkları geçti…  Alzaymırdan falan bahsettik… Benoxsol adlı bir ilaç önerdi. ‘B’ vitamini içeriyormuş, sinir sistemini destekliyormuş. Kısacası unutkanlığa karşı bir direnç… Yarın eczaneden alıp kullanmaya başlayacağım.

Tam da her şeyi unutmak isterken…

Vatanı… Sevdayı…

Denizsiz bir yeşil tosbağa gibi...

Açık yaraya tuz:http://www.youtube.com/watch?v=x4p1ckgA4zU