Yeter, bıktık bayrak görmekten

Bu sabah ofise gelirken, arabamın radyosunda, her sabah olduğu gibi, Ümit Zileli’nin “Sesli Gazete” programında duydum bunu. Ümit Zileli’nin bir doktor arkadaşı, sabahın 07:30’unda aramış ve annesinin Fatih’teki evine giderken, Fatih caddelerinde duvarlara şablonla hazırlanmış olan “Yeter artık, bayrak görmekten bıktık” yazısını gördüğünü söylemiş..

Şaşırdınız mı?

Neden?

Yıllardır takiyye yaparak, -mış gibi davranarak uyutan, ninniler söyleyen zihniyetin öz güveni fazlasıyla yerine geldi ki, açık açık ortaya niyetlerini koyar oldular. Daha birkaç gün önce “cumhur”un bayramını, köprülü kavşak bayramına çeviren, utanmadan-arlanmadan, yollar tıkanacak, trafik aksayacak bahanesi ile fener alaylarına izin vermeyen zihniyet bu değil miydi?..

Planlı, programlı, donanımlı bir şekilde, hayasızca şablonla hazırladıkları yazıyı duvarlara arsızca yazabiliyorlar… O kadar ekip aracı, o kadar güvenlik görevlisi, o kadar kamera bunları tespit edemiyor…De gidi deee..

Çıkmıştık açık alınla, on yılda her savaştan da şimdi…

Geçtiğimiz yıllarda burada sohbet ettiğim bir İspanyol, her yerde gördüğü Türk Bayrağı’ndan çok etkilendiğini söylemişti. Çünkü Avrupa Birliği’ne girdikten sonra “artık” İspanyol Bayrağı’nı her yere asamaz olmuşlar. Kendi bahçesine diktiği bayrak nedeniyle eleştirildiğini söylemişti bana Bruno. Şaşırmıştım, asla burada olmaz demiştim içimden o zaman, şimdi şaşırmalı mıyım olanlara?

29 Ekim ertesinde bir gazetenin ilk sayfasına bir fotoğraf vardı, milli kıyafetleri içinde bir İskoç, törenlerde yer almıştı. Haberde ise “İskoç, eteğiyle törenlere renk kattı” gibi bir şeyler yazıyordu. ( Bundan sonrasını çevremdeki yabancı tanıdıklardan ediniğim bilgi ve tecrübe ile tamamlıyorum, tamamen kişisel görüştür ) İskoçlar için çok değerli ve özel olan Kilt, çok özel anlarda giyilir. Bizim beynimizdeki karşılığı ile basit bir etek olarak değerlendirilemez. Yani bu amca, bizim milli coşkumuza, son derece saygılı bir şekilde yaklaşmıştır. Ayrıca milli bayramlarımızda evine Türk bayrağı asan yabancılar biliyorum.

Bunları yabancı hayranı olarak değil, öz be öz Türk evladı olarak yazıyorum, çünkü “elin gavuru” diye bir kısım tarafından tanımlanan yabancılar, o bayrağa, o bayrak uğruna akıtılan ve hala da akıtılmakta olan kanlara, o bayrağa sahip milletin bayramlarına ellerinden geldiğince saygı gösterirken, bu ülke insanının duvarlara bayraktan bıktığını yazmasını içime sindiremiyorum. Buna ne denir ki?

“Ananı da al git” söylemi nasıl olur sizce…