- Kategori
- Gündelik Yaşam
Yeter ki gün eksilmesin penceremden
Kapılar açılır her sabah, maviliklere selam çakar, Yürek çarpar kuş kanadında, günü selamlar .Bir ışık doğar tepeden; mavi, parlar suyun üstünde, Ağaç dile gelir; yemyeşil, karışır tuzuna Marmara’nın
Dalgalar çoşar vapurların dümeninde, Kaptanlar yanaşır limana
Bir şarkı başlar martıların yüreğinde , Bir şarkı başlar insanların yüreğinde
Gün başlar, İstanbul’un caddelerinde
Köprüler geçilir bir telaş iki ayak bir güneş…
Kimi geçim derdini yük edinir, aklının hangarlarında, Kimi salar ipleri rıhtımdaki şamandıraya, Mola verir köprünün gölgesinde…
Şeytan cirit atarken geçim derdi yanı başında, üst katı mesken edinir kendine.Melekler dalgalarla eğlenirken, insanlar yanaşır bir bir iskemlelere
Kuşlar arta kalacak yemeklerin hayali gözlerinde, Masada balık tav olur bir kadeh içkiye .
Sohbetler başlar en koyusundan, ilk geçim derdine sövülür.
Sonra aşk baş tacı edilir, şiirlerde…
Can telaşla, yüreğin sesinde, aşktan bahsederken, kelimeler saklanır köşelere! ...
Aşk çekiştirilir boyundan büyük sözlerde…
Aşk tuhaftır biline !…
Aşkı tuhaf kılan sözcükler midir ki, günahsız yere çarpılan eksilerle
Aşkı tuhaf kılan yokluğu mudur akıllara ziyan zebil .
Aşkı tuhaf kılan yakışı mıdır bünyede bırakıp ateş-i narı
Yoksa her an gidecek gibi kalması mıdır, bi yürek iki bedende
Can çıkmazken gidecek kadar cesaretli olması mıdır
Gidene de sövülür, kalana da !..
Sus ‘an konuşur, bilen dinler !
Hayaller eşlik eder salataya
Oltalar atılır aynı anda,
Misineler dolanır birbirine .
Köşe bucak kaçar balıklar
Masada aynı hikaye....
Köşe bucak kaçan Söz’ler midir, Balıklar ’ mı .....??
Jülide ÖNCEL 21.08.2007