Yeter ki Sev Beni Aşk

Sevmek neydi, neye benziyordu? Gerçekten kalbinde kelebekler mi uçuyordu? Hayat anlamlı mı oluyordu?  Onun adı geçince aklın mı gidiyordu başından? Büsbütün "O" mu oluyordun acaba? Tüm yollar ona mı çıkıyordu?

 

Yüreğinin anahtarı onda mıydı? Yaralı kelimelerinin anlamı onda mıydı? Baktığına kör olmak, görmediğini hissetmek miydi? Kum saatinin son tanesine sığınmak mıydı? Yoksa tüm zamanları yerle bir etmek miydi? Var olmak mıydı? Varlığına sığınmak mıydı? Ya da yok olup, tüm varlıkları lisanından silmek miydi? Neyse ne! Bana da uğramanı çok istiyorum. Bunu unutma e mi?

 

Ey aşk neredesin sen? Düşmez mi yolun benim yüreğime de?  Azıcık hissetsem seni damarlarımda. Sonrasını ben hallederim merak etme. Bir kere sarsın beni ateşin, ben kavrulurum sonra kendi içimde.

 

Belki yıllarım gider uğrunda belki de bir ömrüm. Belki eririm her gün damla damla. Ama sen gel be aşk. Ben razıyım tüm dikenlerine. Sen yeter ki Sev beni Aşk!