Yeter

Duygularım, doru atın terkisinde; doludizgin alabildiğine. Çağlıyor, yüksek yamaçlardan, çılgın çağlayanlar gibi. Döküldüğü yerlerde parçalanıyor, bir daha bir araya gelemiyor, sular gibi. 

Gecenin karanlığını yırtan, acı çığlık misali, ürpertiyor! Zapt edilemiyor, kıyıyı döven dalgalar misali. 

Dinmiyor, sağanak yağmurlar, dinmiyor gözyaşları, duygularım asi! 

Ses veren mi yok? Haykırışlarıma. Yoksa duyulmuyor mu? Hıçkırıklarım. Sağır mı olmuş kalpler? 

Gönül kapılarımı kapanmış ne? 

Duygularım asi! Duygularım hırçın! 

Artık durulun. YETER! 

Ayşen Arslangiray Kura