Yıldız övgüsü

Yirmi yıldızlı, yıldız övgüsü 

Nisan, baharın ortası…Yağmurun mevsimi, saltanat bulutların…Engel şimdi bulutlar kendimi duygularımla yıldızlara bağlamaya… Oysa çok oldu yıldızlı bir geceden “karanlıktan yeni inmiş / bir yıldız gibi (Emre Çağatay)” geri dönmeyeli. Kaç randevu verdiysem geceye, bu nisanda hep bulutlardan yollar kapalı… Aslında gecenin yıldızlarına kadar giden yolum açık. Bazen düşünmüyor değilim gitsem, bulabilir miyim yıldızları görebileceğim bir aralık… Ne büyük umutlarla bakıyorum hava raporlarına ama gece bir süre daha karanlık. Gitsem kovalayacak hayatın bir sürü keşmekeşi peşimden yıldızlarla buluştuğum “Karatepe”ye kadar. 

Ulaşamadan yıldızlara, bulutlar yüzünden, kaçarken yakalanacağım kendime. Keşke bir ara açsa hava ve edebilsem yıldızlar biraz yarenlik, tazelenip döneceğim hayata ve kendime. Belki sadece yıldızlara bağlamamak gerekiyordu kuracağım düşlerin manzarasını, bulutları da hesaba katmaktı doğru olan. Ama insanın kendini, düşlerini, söylemediklerini gökyüzünde asılı olan yıldızların arasından sonsuzluğa atası, yıldızların ışıklarına çaptırası, dileklerini bir yıldızla beraber kaydırası geliyor. Ah bir çekilse bulutlar “Dumanlı dağın çobanı garip yıldız, şimdi ben burda yalnızım sen orda yalnız (Atilla İlhan)” diye başlasam sohbete. İma ederek yaşadığım anları açıkça anlatabilsem yıldızlara, şimdiye kadar verdiğim sırlarıma yenilerini eklesem… 

Birkaç dileğim için birkaçının kaymasını beklesem… Biliyorum gidebilsem, görebilsem rahatlayacağım, iyi gelecekler bana… Döndüğümde kendimi ele vermekten korktuğum kim sorarsa, “nasılsın, neyin var, nedir bu halin?...Diyeceğim ki cevaben, geçiştirmeler ve imaların gizeminden sıyrılıp, “ben ne desem boş, yıldızlar anlatsın beni sana…”Yıldızlar şimdiye kadar bana çok şey anlattılar ama beni kimseye anlatmadılar, bazen sırlarımı benden bile sakladılar. Pek çok aşkta, düşte, işte ve can sıkılmalarında sevgililerim, düş kahramanlarım, arkadaşlarım beni anlamadılar, ama hepsi yıldızları neden bu kadar çok sevdiğimi er ya da geç anladılar. Hatta bazıları dedi ki “şu senin yıldızlara ben de baksam, beni de anlarlar mı?”. Yıldızlar bakmasını ve konuşmasını bilen herkesi anlar. 

Kaç aşk, kaç şiir, kaç insan tanıktır bilmem yıldızların anlayışına… 

Ah bir çekilse bulutlar ben de /biz de tanık olsak yıldızların aşkı, şiiri ve insanları kucaklayışına.