Yılın son günü, son hafta sonu.

Hafta sonları genelde biraz çeki düzen veririm yaşadığım mekana .Bazan da dokunmam bile hiç bir tarafa...Neyse 31 Aralık günü bana bir hamaratlık geldi sormayın. Bir taraftan yağmur çiselerken ben cam sildim ev temizledim, eşyaların yerlerini değiştirdim. Arada ellerimi iyice yıkayıp buzdolabındaki köfteyi yoğurdum, akşama kadar rutin bu hareketleri yapıp durdum.

Yoruldum ama, bütün gece de dinlendim. Gençler servisleri en iyi şekilde yaptılar. Bu yıl artık çocukların tam olarak olgunlaştıklarına ve de hiç hatasız bir yılbaşı yemeği verdiklerine çok sevindim.Bizleri baş köşeye oturttular,torunlar sakin ve mutluydular.Seneler işte böyle olgunlaştırıyor küçükleri... Şöminede yapılan kebapların ,o lezzetli ortam içerisinde, bir o kadar daha lezzetlendiğini, söyleyebilirim. Yeni yıla girerken, bizlere sarılıp yeni yılı kutlamaları da, bir başkaydı.

Yeni yıl ağacı ışıl ışıldı. Aniden gözlerim oraya daldı,öylece kaldı. Çocuklara: 'BAKIN ŞİMDİ SİZE, GERÇEK BİR NOEL BABA HİKAYESİ ANLATACAĞIM, DEDİM'... Gülmekten kırıldılar.  Yaklaşık 55 yıl önce, Köşklüçiftlik semtinde Rum, Ermeni, İngiliz ve TÜRK, aynı mahallede oturuyorduk.Onlar yeni yıl ağaçlarını düzenlerler, hediyelerin de en alasını satın alırlar, ağaçların altına koyup, noel baba getirdi diyerek, çocuklarını aldatırlardı.

Bende 9 yaşlarında idim, bir şekilde arkadaşlarım, MARY, ANGELA ,AĞNİ ve NİYOKLİYE ailelerinin hediyeleri satın alıp, yeni yılda, tam saat 12 de,  ışıkları karartıp,o karanlıkta,noel babanın aniden görünüp kaybolmasıyle hediyelerin bir anda ağacın altında görülmesinin, babaları veya evin herhangi bir ferdi tarafından, temsili olarak canlandırıldığını, yanlarından ayrılarak o kılığa girdiğini inat ve ısrarla söyleyip ,takip edin, kim eksikse , veya kaçmaya uğraşırsa, noel baba kılığındaki  kişinin KİM olduğunu bulacaksınız demiştim...Dediklerimi yapmışlar ve babalarını NOEL BABA kılığında yakalamışlardı. Giren yeni yılda benimle oynamaları ve konuşmaları onlara yasaklanmıştı. Zaten çok sürmedi ,1963 0LAYLARI BAŞLADI VE GÖÇMEN OLDULAR, inanın kapılar açıldıktan sonra bile onları aramadım ne de onlar beni...Zaten büyüklerimiz hep öldü...ARADAN TAM 49 YIL GEÇTİ. 2012 İnşallah tüm dünyaya ve KIBRISA da BARIŞ getirir.