Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

16 Ağustos '09

 
Kategori
Deneme
 

Yıllar önce yazılmıştı

Yıllar önce yazılmıştı
 

bir damla olup gitmişti...


Yıllar önce yazılmıştı kaderi alnına... Seneler'den 2004 yılıydı, Öss'ye hazırlanıyorduk. Bir serüven gibi, zamanlar hızlıca, ırmak gibi, çağlıyordu. Birgün evimizin telefonu çaldı, açtım. Rukiye arkadaşımdı. Hacer dedi Sevilay çok hastaymış ona ziyarete gideceğiz dedi. Sende gelir misin? Tabiki dedim. Yarın senin dershanenin orada toplanacağız dedi. Ben dersten çıkarım gelirim buluşuruz.

Bir taraftan Öss'ye bir hafta kalmıştı... Sevilay, tertemiz yüreğiyle, sıcacık sevgisiyle yaşıyordu, yaşatıyordu... Sevilay'da öss'ye hazırlanıyordu. Derken hastalık onu iyice çökertmişti. Oysaki, hastalık yıllar önce bedenini sarmıştı. Okul dönemlerinde derslerine bazen gelmiyordu. Okulda hep bayılıyordu, soruyorduk sevilaycığım neyin var diye ama o iyiyim derdi... Sevilayın evine geldik arkadaşlarla beraber. Öyle masum, öyle acılıki, sırma saçları yok olmuştu. O güzelim görünüm yok olmuş, hiçkimseyi tanıyamaz hale gelmişti... Bedenindeki acı, onu yıpratıyordu, konuşamıyordu dilinden sadece şu cümleler dökülüyordu...
Anneciğim babacığım yanımdan gitmeyin diyordu... Derken gözyaşlarımı tutamadım... Acımasız "kanser " onu sarıp sarmalamıştı. Evin biricik kızı, ilk evladıydı, derken nağmeler süzülüyordu, içimden... Hepimizi gözden geçirdi ama hiçbirimizi tanıyamıyordu... Daha sonra hasta ziyareti kısa olanı makbuldur, derken toparlandık evden ayrılıyorduk. Aralarımızda birkaç arkadaş, kanser bulaşıcı diye dokunmadı, sevilaya ama ben içimdeki seslerle olsun dedim, bulaşacaksa bulaşsın dedim. Sevilayımın var olan saçlarını okşadım, gözlerine baktım, öyle acılıydıki içim yandı... Derken allahım seni korusun... Rabbim bu acını dindirecek inşallah canım benim dedim, alnından öptüm... Sonkez gözlerimle, gözlerine baktım oradan ayrıldık... Rukiyey'le beraber geliyorduk evimize doğru...

Hacer dedi, biliyor musun? Bilmiyorum, söyle bakalım... Bizim dönemde, her sınıftan bir arkadaşımız kanserden vefat etti dedi... Bir sizin sınıf kaldı. Bende belki benim o kişi, dedim. Rukiye kimbilir, dedi belli olmaz... Öss'ye girdik ama içimdeki sevilay aklıma takıldı hep... Allahım biz sorularla sınav olurken sevilay acıyla kıvranıyordu. O'da öss'ye girecekti ama hastalık onu çökertmişti... Bir taraftan için için ağlarken, bir taraftan sorulara baktım. Allahım herşeyin hayırlısın ver dedim. Hayırsızsa da, hayırlıya çevir rabbim... Öss'nin üzerinden bir hafta geçti ve sevilayın hayata veda ettiğini duydum. Sonkez görmeye yelken açtım ama yetişemedim, yetişemedim. Arkadaşlarımdan bir tanesi erken gelmiş ona, sordum nasıldı dedim. Sanki, bir melekti, melek gibiydi... Acı içine işledimi, ya çıkarsın yada çıkarsın... Gönülden geçerken, acıyla derde kalırsın. Bilinmezki, hayat bize neler yaşatır... Çözemediğin bir bilmecelere takılır kalırsın... Allahım ölümünde, yaşamında hayırlısın versin...

hacer teke
 
Toplam blog
: 360
: 1251
Kayıt tarihi
: 12.06.09
 
 

İnsanlar için en güzel hediye, hiçbir masrafa ihtiyaç göstermeyen tatlı bir  gülümseyiştir. Hz. S..