- Kategori
- Şiir
Yine bir kuşluk vakti uyandım
Şiirsel anlatımla bir diyalog
Yine bir kuşluk vakti uyandım
Hava puslu ve kasvetli
İçimi bir sıkıntı aldı anlaşılan o ki bu gün de zor geçecek
Zaten geceden kaçan mey ile ağzım da bir kötü ki
Bu gün de onu göremezsem, halim de kötü ya…
-----------------
Biraz daha uyuyamadın mı be adam?
Kim seni dürttü de kalk dedi kuşluk vaktinde
-----------------
Vücut uyku diler ama sen bunu kafaya aktar, dinler mi ki?
-----------------
Hadi kalk artık, nasıl olsa uyandın, başla güne, ümitle
-----------------
Başla tamam ama ümit nerede?
-----------------
Bak dışarı, bak ki gör Güneşi
Bak ki gözlerin kamaşsın
-----------------
Demin hava pusluydu
Güneşi gören de kim?
Bak yok ortada
Bir bulut ve hâle hâle bir ışık huzmesi
-----------------
Ama o orada, tam görmesen de o orada
Varlığı bilinse de yetmez mi sana?
Odur Dünya’yı aydınlatan, içimizi ısıtan, güne umutla başlamamıza sebep olan
Odur Yaradan’ın bize sunduğu güç, ışık ve kuvvet
Tam görmesen de o etrafındaki aydınlığın sebebidir
-----------------
Oldum olası müstetir (gizli, saklı) işlerden hoşlanmam
Hani gösterse ya bana tam yüzünü
-----------------
Sabır be kul, nedir bu telaş, nedir bu acele, bu umutsuzluk
Kalk hele çık dışarı, bak etrafına kim var kim yok
Kim senin gibi kuşluk vakti atmış kendini sokağa
Belki aradığın güneşi de orada görürsün
Güneş tek ama herkesin içinde açan bir güneş de var
O da sana tek olsun, yeter ki sen onu bul
Anlaşılan o ki sen kendi gönlünün güneşinin kim olduğunu bilmezsin
Anlaşılan o ki sen kimi sevdiğini de bilmezsin
O zaman niye o karamsar kalkışın?
O zaman niye daha güne başlamadan, kötü olacak bu gün deyişin?
Umudun yitmesin, arayışın bitmesin
Yoksa sen bitersin kul, sen bitersin
-----------------
Yine bir kuşluk vakti uyandım
Hava güzel, Güneş aydınlatıyor etrafımı
Rûhum da aydınlandı zaten
İçimi bir sevinç aldı, anlaşılan o ki bu gün çok güzel bir gün
Akşamki mey de ne güzel gitti, hele o yanındaki mezeler
Ama azizim şu yanda çalan ney de ne hoştu
Evet, artık atayım kendimi dışarı
Bulanık bir meçhule yerine
Kendi güneşimi aramaya koyulmanın vaktidir
Duydum ki zaten güneşim de gelmiş, beklermiş
Yine bir kuşluk vakti uyandım…
Bojidar Çipof
19 Temmuz 2009
http://www.antoloji.com/yine-bir-kusluk-vakti-uyandim-siiri/
- Toplam blog
- : 336
- : 625
- Kayıt tarihi
- : 29.01.10
Araştırmacı yazar BOJİDAR ÇİPOF: 1953 yılında İstanbul'da doğdu. Ailesi; Ege Makedonyasından İsta..