Yine mi? Yine mi sensiz sonbahar?

Yine mi?

Yine mi sensiz sonbahar…

Bendeki büyük aşkının olduğu mevsimdeyim

Bak vefasız bak,

Saçlarıma yağdı kar

Sokaklar ıssız,

Köşe başları tutulmuş,

Ben hala seni beklemekteyim…

Yine mi?

Yine mi sensiz sonbahar…

Hürriyetim elimden alınmış

Ülkem beş para etmezlere satılmış,

Teşhir olmuş bu yürekle dolaşıyorum sokaklarda.

Yüreğimde yokluğunun acısı,

Dudağımda bir fakir sigara,

Elimde hiç bırakamadığım 14’lü var…

Yine mi?

Yine mi sensiz sonbahar…

Kara gözlerin aklımdan çıkmıyor,

Her yerde aynasız beni arıyor,

Yüreğim aşkına mahküm

Son bir defa

Son bir defa

Ellerini boynuma sar…

Yine mi?

Yine mi sensiz sonbahar…

Kara gözlerinin esareti altındayım.

Loş ışıklı aynalı bir odada sorgudayım,

Belki de fark edilemeyecek kadar esrarlıyım,

Gizli tutacağım içimdeki sevgini ve seni kararlıyım,

Eğer seni unutacaksam bir gün:

Mezarım olsun hücre denilen bu dört duvar…

Yücel