Yine mi güzeliz yine mi siyaset

Bugün, günlerden güzellik değil de, siyaset olsun dedim. Her gün sosyal medyada aynı klişe sloganlarla içimiz çürüdü. E biz de genciz, bize de yazık… Tatiller yapıldı, fotoğraflar atıldı, gönderilmek istenen mesajlar gideceği yere çoktan vardı. Şimdi yenilenme zamanı, o zaman verdim gitti yeni sloganı;

’’YİNE Mİ GÜZELİZ YİNE Mİ SİYASET.’’

Nasıl da güzel uyutuyorlar değil mi bizi, sabahları fincan fincan kahve, paket paket sigara içsem dahi bana mısın demiyor. Üşenmeyip her gün iradeli bir şekilde ümitle deniyorum vallahi, belki bir sabah kalkarımda sonuç değişir diye. Hayır, bir de vaktim bol anlatabiliyor muyum, yapacak başka bir iş yok bu genişlikte? Bak yine koydum önüme fincanımı, yaktım en ucuzundan sarma sigaramı gülünecek halime ağlıyorum kısacası;

Harp görmüş, kan dökmüş, şehit vermiş ecdadın torunlarına, 70’lerin 80’lerin;
ihtilal dönemi insanların evlatlarına bağıra bağıra her sabah, her akşam kiralanmış sözde er meydanlarında ’’SUS’’ diyorlar, bir de bıyık altından sakin sakin açıklama yapıyorlar sağ olsunlar;

’’Sus! Yoksa sende, işimize burnunu sokmaya çalışan diğerleri gibi kör bir kaza kurşununa, bilemedin kendi yolundan giderken planlanmış bir trafik kazasına, kuytu köşede bir tecavüze, belki de bir cinayete kurban gidersin. Merak etme bir iki gün gazetelerin üçüncü sayfa haberlerinde yer alırsın ama dördüncü gün için bir şey diyemem, kim bilir belki sonrasında varlığından bile şüphe duyma ihtimalini göze almalısın.’’

Eyvallah…

Sonuçta bizi adam yerine koyup açıklama yapılıyor, mantıklı da geliyor söylenenler, baksana zamanında yok paralara yıllarca okuyup, mezun oluyorsun daha kabuğunu kırıp önünü göremiyorken, senin yerine geleceğini yazıp çizip oynuyorlar. Daha ne istiyorsun… Boşuna mı korkup kaçıyor kendi ülkelerinden bizim topraklarımıza güzel, güler yüzlü, cefakâr insanlar ya da içinde bulunduğu ekonomik zenginliği kaybetmeyi göze alamayan kuklalar, yılların sanatçılarına taş çıkarırcasına üç maymunu boşuna mı oynuyorlar. Gerçi, şimdi münasip bir yerlerime don alacak param dahi yok, kaybedecek malım mülküm de yok, çok şükür ekmeğe dahi zam üstüne zam gelen ülkemde asgari ücrete tamah eden, sigortasız işçi dışında okuyup bir yerlere gelmiş üniversite mezunlarına, bilim insanlarına, sanatçılara da ihtiyaç olmadığı için maalesef bir işim de yok, evli de değilim yarım bir kadınım zaten, gerçi pardon kız mıyım kadın mıyım kimsenin haberi de yok, ama durun canım bende özel hayatımı kamuya açtım bir yerde bildikleri bir şey var, en azından ortalıkta gezen en az üç evladım ya da askere kınalarla uğurladığım kelle başım yok. Yok işte da… İnstagrama fotoğraf koymaya yarayan telefonumdan başka bir şeyim yok. Bir canım var diyordum o da artarda yapılan patlamalar sonrası pamuk ipliği Harran ovası…  

Neyse şükredin velhasıl gül cemalinize, bunu da buraya koyduk ya da gelin dediğim gibi birlikte gülelim ağlanacak halimize…

TATLI HIRSIZI