- Kategori
- Aşk - Evlilik
Yine sana dair ama sevgiyle değil !!!
Kış yağmurları başladı ….
Kendimi bir kez daha yenilemek istediğim yolculuklarsa nafile debelenişlerden öteye gidemedi…
Son muydun ??
Başlangıç mıydın ???
Azaldıkça azaldı göğsümün içindeki yerin ….
Şimdi kafam dumanlı yazarken bu satırları
Yavaş yavaş damlalar vuruyor cama …
Ve ruhum ağlıyor….
Mutsuz muyum ??
Değilim …
Yok hayır mutsuz değilim sensiz hayallerde bıraktım mutsuzluğu …
Sensiz hayallerde attım aslında bir parça kalbimdeki kırıklığı..
Ama gel gör ki…
Çığ gibi büyüyor içimde şu an öfke …
Yaşamadıklarıma
Yaşatmadıklarına
Ve yaşatmayacak olduklarını dair…
Ha birde evet tüm yalanlarına ve kurnazlıklarına dair….
İçimde biri ( ama o ben değilim) “ sürünsün !! diyor, “bırak üzülme”….
Ama o ben değilim başka biri bence….
Cama damlalar vuruyor…
Şiddeti artıyor gittikçe…
Ben oturmuş geride kalan bir aşkın sayfalarını çeviriyorum hala…
Unutmak üzerine yazılmış onca sayfa var orda…
Biliyorum bir gün bir yerlerde bitecek…
Hiçbir şey olmasa da ,
Ne tüketecek biliyor musun bu sayfaları ??
Yakıcı öfkem kavuracak kül edecek …
Gün geçtikçe çığ gibi büyüyen ….
Şimdi göz gezdiriyorum …
Kendime dönüyorum …
Ordasın hala silik soluk ve tekinsiz ….
Tüm riyalarla bereber ..
İçten bir gülümsemenin soğuk aksi duruyor sadece……..
Birde hala bana uzanmaya çalışan ellerin …
Soğuk , beyaz ve yabancı…..