Yitirilmiş bir şeye karşı özlem duymak hayatın insani yanlarından biridir

Yalnız, soğuk, avare, dalgın, düşüncelerle yaşayan, duygusal şeyler almaya ve vermeye son derece yeteneksiz kişiler, bence yıllarca içlerinde bunun mücadelesini verip aşmaya çalışırlar.

Genellikle çelişkiler içinde yaşayan biri çok kararlı bir tutum sergileyemez. Kuşku duyar, uzak durur, korkar bir şeyler yapmaktan, evlenmekten. Ama ilginç olan tüm bunların yanlışlığının farkındadır.

Bazı insanlar çelişkili insanın durumunu saçma bulurlar. Onlara göre her şey kolaydır. Aslında kolay olan ise önemsiz görülür. Uğraşmak hem zor ve yorucu hem de keyiflidir. Bu sürecin tadına varılmalıdır. Ulaşmak önemli değildir. Nasıl ki aşık, vuslata ulaşmak istemez. Kavuşunca aşkın biteceğini bilir. O da vuslata giden yollarda kendini bulur.

Bazıları içinse hiçbir şey kolay değildir. Üstelik kolay olsa bile onları zorlaştırmayı huy edinirler.

Aşk belki yoktur ama, aşık olan kişi karşısındakinin isteklerini doyurabileceğini bekler. Bu açıdan bakıldığında aşık olan kişi bencildir. Karşısındaki bir nesnedir ve o hoşuna gider, tutkuyla ona bağlanır. Varlığına ters gelebilecek davranışlarda bulunarak o nesneye yaklaşmaya çalışır. Nesne uzakta kaldıkça aşk büyür. Nesneyi önemli hale getiren ona duyulan aşktır. Ama bir şeyleri geride bırakmak zordur. Vazgeçmek hem huzur, hem keder verebilir. Alışılan, inanılan şeylerin yıkılması, bu sancılı değişim, yeni şeylere yer açmak için geçirilmesi gerekli bir süreçtir. Eskilerin yerini yenilerin alması ve boşlukların doldurulması gerekliliği ilerleyebilmek için öne çıkan bir durumdur. Kökleşmiş olanlardan kurtulup da yeniye geçiş süreç gerektiriyor. Geçmiş geride kalmışsa ona tebessüm etmek veya pişmanlıkla bakmak da anlamsızdır.

Yitirilmiş bir şeye karşı özlem duymak hayatın insani yanlarından biridir. Karşıt duygular bir yerden sonra birbirine dönüşüyor. Yaşanan durumlar ağır ve zor olsa da dayanmak için enerji ve güç de her insanda vardır. O duygu tam olarak kaybolmasa da sürekli onunla yaşamak bir yere saplanmak gibidir. Bu şekilde içteki sızı her zaman taşınsa da sevinçleri de ekleyerek yaşamaya devam etmekten başka çaresi yoktur insanın.