- Kategori
- Şiir
Yok, oluşun hikâyesi -3
Sonuç
Tüm bunlar olurken. Ne yarın vardır artık. Ne gelecek. Şimdi doğmuş olan kişinin torunu borçludur. Medya, iş dünyası, politikacı, öğrenci, ev hanımı, işçi, memur, köylü seyreyler ve der ki;
Anahtar bizde olsa,
İktidarı uyarırdık,
Çeki düzen verirdik.
Suçlu emekli,
Mahkûm çalışan,
Biz zevk içindeydik.
Ayrıca burada da yoktuk.
Bırak bu milleti,
Zaten adam olmazdı.
Birisi yüzde vermişti,
Sosyal seviye farklı,
Bilgi alanında bile,
Tekelleşme var.
Nerde yok ki!
Ehliyetin alınmış,
Kültürün yozlaşmış.
Bağın bağlanmış,
Maneviyatın atılmış.
Sen de birisine yaman.
İster inan,
İstersen, el aman de…
Yok, oluş bu işte!