Yok anacığım, yok! Hakikaten farklı gezegenlerin insanlarıyız.

Erkek İzmir'in tanınmış ailelerinden.. 33 yaşında. Evlenmemiş.
Kadınla yemeğe çıkmak için dökmediği tatlı dil kalmamış.
Ve, nihayet emeline nail olup Urla'nın bilinen bir restaurantına yemeğe gitmişler.

Birbirlerini daha yakından tanıyabilmek için, hayata dair belli başlı konulardan bahsederken laf lafı açmış..
İzmir'in kadınlarından ve erkeklerinden konuşuluyor.

Kadın- Mesela ergenlik dönemimde kafede arkadaşlarımla otururken, eve gitmek üzere masadan kalkacağım sırada; İçeceği yeni geldiği halde "Dur. Ben de kalkıyordum zaten. Seni eve bırakayım." diyen tipe teşekkür edip arabasına binmezdim.
Çünkü, bilirdim ki; Ertesi gün yemeyip içmeyip, o masada olan diğer erkekleri arayıp "Oooolum.! Hani dün evine bırakacaktım ya hatunu. Bırakmadım. Bizim yazlığa gittik." tarzında palavralar atacaktı arkamdan.

Erkek (Yüzünde alkolün verdiği kırmızı renkteki pişkin bir gülümsemeyle)- Ehü.. Ehe ehe..! Ben de diyecektim ki; Buradan kalkınca Çeşme'ye de gidelim mi.?

Kadın- Neden.? Sizin yazlık orada mı.?
Erkek- Evet. Şantiye'nin orada.
Kadın (İç Ses)- Allah'ın, tuvalet kağıdından kendi çabasıyla doğmuş denyosu.! :/