Yoklama!

Hani hep deriz ya, nedir bu bayıltıcı rehavet, üzerimize çöken bu mahmurluğun nedeni ne?
Bu sorunun cevabını bulmak aslında pek çok şeyi değiştirebilir!
Ama bunun için de az biraz gerilere uzanmak gerekir!
Yani o sayfalarını adeta gökkuşağı renkleriyle doldurduğumuz blogların peş peşe yayınlandığı dönemlere!

Okurken satırların içinde kaybolduğumuz ortak sevinçleri yansıtan yazılardan bahsediyorum.
Kendimizden bir şeyler bulabileceğimiz düzeyde sunumlarda bulunmak için birbirimizle âdeta yarışırdık!

Duyulan haz sonrasında bir sonraki yazı için teşvik garantili hem de.
Yalan mı?

Yani demem o ki; pek bir sıklıkla buluşulurdu lezzet duraklarında!

Günümüzde ele alınan konulara baktığımızda ise durum çok farklı!
Adeta “kendin pişir kendin ye” anlayışıyla bir ya da bir kaç porsiyonluk menüler hazırlanıyor!

Bir kaç jürinin oylarıyla gündemde anlık yer bulanlar ise kendilerini sanki Nobel ödüllü yazar sanıyor!

Oysa yazarın kişisel egolarını tatmin etmek gibi bir derdi asla olmamalı!
İnsanları sıkmamalı, heveslerini kırmamalı, sabırlarını tüketmemeli!

Umulan o değil çünkü.

Tabi ki yazı yazmak biraz kabiliyet meselesi.
Ancak hepimizin ilgi çekici blog konuları bulmakta zorlandığımız anlar da olabilir!
Hatta o günkü ruh halimize bağlı olarak arada bir de olsa saçmalayabiliriz de!

Ama bir insan ne kadar saçmalayabilir ki?

Kimi değerli arkadaşlarımızı tası tarağı toplayıp Face book'a kaçıracak kadar olabilir mi?
Yok, sanmıyorum, çok zayıf bir gerekçe!

Öyle ya, yazın hayatına ilk adım attığımız MB ortamı olmasa bizlerde olmazdık.
Ne Face book'ta ne de başka yerde!

O halde yeniden hoş geldiniz aramıza demek istiyorum hepinize.
Sizleri ağırlamaktan hiç birimiz geri kalmayız her halükârda...
Yeter ki bir daha kaybolmayın bir yerlere!

Çünkü MB'un yeri ve önemi bambaşka!
Ama ille de sizlere özel, çünkü sizlerle güzel.
En azından benim için.
İmkânlarımız ölçüsünde yenilikçi fikirler üretmek ve daha güzel yarınlara hep birlikte ulaşmak dileğiyle.