- Kategori
- Sosyoloji
Yokluğun, çaresizliğin de onuru var, satılık değilse satın alamazlar; çekersin acıyı basarsın resti
Yoksulların sırf yoksul oldukları için aşağılandıklarını, dışlandıklarını ve ezildiklerini görüyoruz. Yoksul olmaları affedersin kendi eşekliklerinden kaynaklanıyorsa bence ezin, iyi ediyorsunuz. Değilse ortada haksızlık var. Bir insanı yapabileceği şeyi yapmadığı zaman suçlayabilirsiniz. Vermiyorsunuz, güçleri yetmiyor, alamıyorlar; napsınlar çalsınlar mı? Tamam, çalsınlar, fakir birinin haksızlığa uğramışsa kendisini bu hale düşürenlerin malını parasını çalması normal de bunu yapmak kolay değil.
Hadi bunlar hiç olmasın, yırtık ayakkabıyla gezmeye razıyız; ama bize bakarken iğrenen bakışlarınıza da bir çözüm bulun yani. Ya bu memlekette fakir insanlar gerçekten aşağılanıyor. Fakir olmak utanılacak bir şey olarak görülüyor. Ama beyler bu fakirlerin yarıdan fazlası ülkedeki haksızlıklardan dolayı böyleler. Onur insanın var olma nedeni, fakirliğe zenginliğe bakmıyor; varoşların garibanı Cemşit yırtık donuna rağmen kuyruğu dik tutuyor. İnsansanız, zerre kadar yüreğinizde insanlık taşıyorsanız onların bu onur mücadelesine saygı duymalısınız.
Ayı Yorgi kılıklı tembel Niyazileri atın çöplüklere, ne onuruymuş, onur hak değil hak edilendir. Lakin işte fakir oldukları için aşağıladığınız kimselerin yakanıza yapışmaları gerektiğini söylüyorum. Yapabilirler mi bilmiyorum ama buna hakları var; çünkü bazılarınız bu konuda çok karaktersizsiniz! Yırtık donumu yıkamazsam haklısınız, pisliğin gerekçesi yoktur; lakin yokluğun sorumlusu biz değiliz.
Fakirler sırf bu nedenle korkak, çekingen, hallerinden utanıyor, aşağılamalar karşısında eziliyor, ona buna boyun eğiyorlar. Ah bu hastalık gibi bir şey napmalı bilmiyorum; fakir oluşunuzun suçlusu siz değilseniz utanmanız gerekmez sizi fakir bırakanlar utansın! Dahası halin için kimseye hesap vermek zorunda değilsin "Fakirsem fakirim lan sana ne!" deyip sizi aşağılayanları dövebilirsiniz!