Yokluk

Aslında yokuz... Evet yeni farkettim size de aktarayım dedim haberiniz olsun, yokuz (Elleriyle bedenini yoklayan, ya da kendini çimdikleyip varlığını kanıtlamaya çalışan okuyucu. Şimdi ellerini yavaşça klavyeye koy ve yazıyı okumaya devam et...).

Buda felsefesinde yokoluşun kaçınılmaz ve yadsınamaz bir gerçek olduğu ve asıl gerçekleştirilmesi gerekenin varolabilmek olduğundan bahsedilir. Bu manada bir yokluktan bahsediyorum. Hoş Buda felsefesine göre yaklaşık 84 farklı reenkarnasyondan sonra yaşam döngünü tamamlıyorsun. Bir kez doğup ölmekle bitmiyor iş. Bu da kimin aklına gelmişse, neden 84? Ayrıca niye ölüp ölüp diriliyorum? Haydi budizm geleneğinde öyle, peki %99'unun müslüman olduğu iddia edilen bir ülkede neden reenkarne atıflar içeren "öldüm öldüm dirildim" lafı dillere pelesenk olmuştur hiç düşündünüz mü? Çelişkilerle dolu bir toplum olduğumuzdan mı? Hayır. Çünkü yokuz. Bunca soru varken kafamızda cevaplar bizim dışımızda geziniyorsa, cevap barındıramıyorsak içimizde, bunun tek bir cevabı var, biz aslında yoğuz...

Sen ne kadar varım zannetsen de ne kadarını gerçekleştirebiliyorsun varlığının? Daha ilkokuldayken ve henüz felsefeyle alakan düşünceli gördüğün çocuklara "Filozof mu olcan olum!" demekten öteye gidememişken "varlığım varlığına armağan olsun" diye and içiyorsun mesela? İyi de nedir bu varlıklar arası hediye değiştokuşu meselesi? Yokluk bencilce bir şey midir ki kimseyle paylaşılmaz?  

Sonra büyüyorsun ve Descartes ile tanışıyorsun. Düşünüyorsun öyleyse var mısın? Düşüncesizlik yokluğa eşdeğer midir peki? Düşünmüyorum öyleyse yokum lafı da aynı fiyakada geliyor mu kulağına? Bu soruları sorma zamanıdır artık. Yokluk gerçektir. Varlık gerçekleştirilmeye çalışılandır, dolayısıyla yok olandır. Yoktan var edilmeye çalışılandır gerçek. Gerçek olan yokluktur.

Yoksa..Yanılıyor muyum?

Varsa..Haklı mı çıkacağım?

Le Guin'dan veciz bir deyişle bitireyim ki iyice bulaşık teline dönsün kafalar. Mülksüzler'den :

"Bütün olmak, parça olmaktır. Asıl yolculuk, geri dönüştür..."