Yoksa?

Bak işte gecenin bir vakti bana uykuyu haram eden düşünceler denizindeyim canım.

En son internette  sohbet ettiğimiz günün üzerinden 2 gün geçmiş. 48 saat. Esasen çok uzun süre değil ama içimde tedirginlik var.

"Tamam artık onun sevgisine inandım ve sorgulamayacağım bir daha"  deyişimden sonra yeniden aynı tatsız hisler vesveseler.

Bugünü ve dünü,  ilişkiler üzerine yazan pek çok düşünürün dediğinin tavsiye ettiğinin  aksine sık sık telefonuma ya da çevrimiçi misin diye msn e  bakarak, ya da telefon çalıyor mu diye kulak kabartarak  geçirdim.

Bugün benim için bu anlamda sevgime yenik düşüp, mantığımı ikinci plana attığım ve aramadığın, yazmadığın için karamsarlaştığım bir gün olarak geçti.

"Amaaan boşver" demek isterdim yapamadım. "telefona bakma hiç" dedim yine de sık sık telefonu kontrol etmekten kendimi alamadım. Bunları kendi adıma eksi  puan olarak yazıyorum.

48 saat uzun bir süre değil elbette evet. Senin neredeyse 20 gün bana küsüp sonrasında büyük bir  sevgi ve özlemle, hiçbirşey olmamış gibi  beni aradığın eski  günleri düşünürsek çok aşırı uzun değil ama iki gözüm, ah  o vesveseler yok mu?

Neden hergün çok geç saatte yatan ve benimle internette tavla oynamaya bayılan birisi olduğun halde, bir maçı sen sonra bir maçı ben kazandığımda aniden  "byeee öptüm" diye çıkıvedin  ki? Oyunun uzun sürmesi uykunu mu getirdi, yoksa?

Görevli olduğun o küçük kasabada sıkılacağın muhtemel olduğu halde ve o kasaba Ankaraya çok yakın olduğu halde neden bu hafta sonu gelemedin ki? Geçen hafta sonu geldiğinden ve  2,5 saatlik te olsa yolculuktan sıkıldığından mı, yoksa????

48 saat içinde hemen her gün  gönderdiğin gibi,  neden ne bir sms ne bir sanal kalp ya da gül göndermedin ki? Bilgisayarı açacak vaktin mi  olmadı, birileri seni o kasabanın güzel köşelerini gezdirmeye mi götürdü, yoksa????

En tuhafı da önceki akşam aniden oyundan çıkıp çevrimdışı olduğunda" bir aksilik mi var?"  diye seni aradığımda neden cevap vermedin ve sonra ertesi gün "önemli bir konu mu vardı?" diye neden bana dönmedin ki?30 dakika içinde uykuya dalmış olabilir misin, yoksa????

Her neyse...Yapmam gereken bu vesveselere aldırmamaya çalışmak ve zihnimde çok geniş yer kaplayan o karizmatik hoş ve sevgi dolu adama inancımı sürdürmek.

Zaten başka ne yapabilirim ki.

Seviyorsan ararsın ve dönersin..Sevmiyorsan ve dönmüyorsan da  düşünülmeye hiç değmezsin değil mi?

Zaman nice sevgileri küllendirir. Beraberinde, yaşama sevincimizi, varoluş sebebimizi, mutluluğumuzu törpülese de....

Herşey bir yana ama,  sen yine de dön geri.

Unutma."Uzak olsakta kalbimiz bir"  dersin ya hep.

Kalbimi yarım bırakma....