Yol eskizi...

ŞİMDİ YOLCULUĞUM...

Savruk düşlerin kırgın melodisi yolculuğum.

Notasını arayan kemanın manasız bağırışları kadar gayesiz.

Alabildiğince yaban, olabildiğince hakir.

Şimdi yuvasını arayan kuş kadar ürkek,

içimde dağılmakta olan seslerim…

Ve sessizliğim.

Hiçbir yerdeki hiç kimseyim.

Bir pavyon yükü kadar hüzünlendim şimdi…

Şimdi yol düş, yolcu da, yolculuk da.

Keyfe keder gecelerimin kederindeyim ve yalınım.

Bütün yolculuklarım kendi denizimin kıyısına…

Ve kıyıdan izliyorum dışındaki evreni

Yeniden buluşuncaya dek içimin denizinin kabaran dalgasıyla…

YOLCULUK ANI ..