Yolcu

Her insanın hayatında beklediği bir yolcusu büyük bir ihtimalle olmuştur. Nereden ve ne zaman geleceği, nereye gideceği belli olmaz yolcunun. Adı üstünde yolcudur o ve sürprizlerle doludur hayatı... Ne yapacağı belli olmayan yolcuyu, elbet birgün gelir ümidiyle hep beklersin...

Eğer seviyorsan yolcunu ve seviliyorsan onun tarafından, ne yapacağı belli olmasa da beklenmeye değer yolcu... Yolcuyu 4 yıl süreceğini tahmin bile etmeden, sorgusuz sualsiz, onun gelmesini engelleyen nedenleri bilmeden beklemek. Bildiğin tek şey ise seviyor olması ve bir gün bütün engelleri aşarak gelecek olması... Bu sevgi bir gün sizi bir araya getiren güç olacaktı ve bu da beklemeye değer kılıyordu.

Yolcusunu bekleyen bir ADA'ydın... Yolcusunu çok seven ve onun geleceği günü bekleyen bir ada... Yolcu da aslında sabırsızlıkla adasına kavuşacağı günü bekliyordu. Ne zaman bir adım atacak olsa kendince haklı bulduğu belirsizlikler ve engeller yüzünden tam yaklaşmışken ada'sına geri çekilmek zorunda kalıyordu istemeden, anlatamadığı korkular yüzünden... Hırçın dalgalarla savaşmak gibi bir şeydi bu... Sen dalgalara rağmen yüzmek istersin ama o kadar güçlüdür ki dalgalar, ne kadar üstüne gidersen git savurur geri seni...

Ada kollarını açmış tüm sevgisiyle, yolcusunu bekliyor; yolcu ise ada'sına daha rahat bir hayat sunana kadar beklemeyi tercih ediyordu belki de... Aslında yolcu da şunu çok iyi biliyordu ki, ada'nın tek isteği yolcusuna ve onun güzel yüreğine sahip olmak, ada için rahat bir hayat yolcu ile alınan nefes, onunla paylaşılacak bir ömürdü... Ne ada bunu anlatabiliyor ne de yolcu bunu anlayabiliyordu. İkisinin de bildiği tek şey vardı birbirlerine olan sevgileri... Ama ada sevgilerinden o kadar emindi ki bir gün bu sevgi, onları her zorluğa rağmen bir araya getirecekti. Ada hep bu ümitle yolcusunu bekledi.

Ve beklenen 4 yıla yakın bir zaman sonra olmuştu. Ada, beklemeye devam ederken yolcu, tüm belirsizlikleri, engelleri arkasında bırakarak, hırçın dalgaları aşarak, kucak açan ada'sına sevgileri sayesinde kavuşmuştu. Bilinen, gizlenen duygular ortaya çıkmıştı artık. Ada yolcusunu yolcu da ada'sını seviyordu ve bildikleri şeyi daha iyi anladılar ki her zorluk sevgi için aşılır ve her zorluk sevgi ile aşılır ve sevgi ile açılır her kapı...

Yolcu ve ada birbirlerini destekleyen, tamamlayan bir bütündü artık. Onlar seviyordu ve sevgi kazanmıştı.

Siz yolcu bekleyenler, beklenenin beklenmeye değer olduğundan, sevginizden eminseniz beklemeye devam edin elbet birgün gelecektir... Siz yolcular, gideceğiniz kişinin gitmeye değer olduğundan eminseniz, seviyorsanız daha fazla vakit kaybetmeyin çünkü karar verdiğinizde geç kalmış olabilirsiniz hayat çok kısa... Bırakın sevgi kazansın, sevginiz için savaşmaktan, seni seviyorum demekten korkmayın. Yüreğinizi özgür bırakın...