Yolculuk

Bursa'daki bekâr evimin,
Bahçesinde kuşlar ötüşürdü.
Gündüzleri işime gider,
Geceleri de arada bir,
Uludağ'a bakan penceremden,
Yıldızları seyrederdim.
Bir de,
Komşu bir kız sevmiştim mahalleden,
Gözleri ne hoştu...

Lâkin bir gün,
Aniden
Tayinim çıktı bu yerden,
Uzak bir şehre...

İşte bu sebepten ayrıldım,
O şirin, o yeşil Bursa'dan,
Hikâyemi,
Yaşayamadan...

Artık,
Uzun yıllar geçti aradan.
Şimdi,
Kim bilir kimler kalıyor
Bilemem,
O güzelim bekâr evimde...

Komşu kızınsa,
Bir resmi bile yok elimde.
Sadece,
Gözlerinin güzelliği kaldı,
Hayalimde...

Fahri ERSAVAŞ