Yolculuk

İzmir’den ayrıldık arabamızla eşimle birlikte Fethiye’ye gidiyoruz. Arabayı eşim kullanıyor, ben de yol boyunca dikkatlice geçtiğimiz yerleşim yerlerini inceliyorum.  Aydın’ın Çine ilçesine geldik, dikkat ettim Çine’nin girişinden çıkışına kadar her kilometrede köfte lokantaları var. Hemen elime bir kâğıt kalem aldım ye yazmaya başladım: Köfteci dede köfteci nine köfteci baba, köfteci enişte, köfteci dayı. Sanki akraba şeceresi takip ediyor. Sonra Köfteci hekimin yeri köfteci veterinerin yeri, eşime bak senin de burada yerin var diye güldüm. Devam ediyoruz köfteci Ercan’ın yeri, köfteci Mehmet Zengin’in yeri, Köfteci Nihat Usta’nın yeri, Köfteci Yıldız’ın yeri, köfteci Tahsin’in yeri, Meşhur Çine köftecisi, Köfteci Muammer abinin yeri, Yıldız köfte. İyi de be kardeşler siz köfteden başka diğer yemek restoranları açmadınız mı? Neyse birkaç tane gördüm: Piknik Restoran, Çine Battal bey pide, Mevlana etli ekmek.

Vay benim memleketim vay, halkımızın büyük çoğunluğu eti ancak ayda bir o da gram olarak alırken şu Çineliler yol boyu köfte ve et lokantaları açmışlar milletin ağzını sulandırıyorlar. Hele o lokantalardan birisine gir bakalım kaç lira ile çıkacaksın. Parası bol olan girsin dededen nineye enişte ve dayıya kadar secere vermiş lokantalardan her gün birinde bol bol et yesinler afiyet olsun.

Biz prensip gereği yollarda lokantalarda yemek yemiyoruz, zira ne şartlarda hangi hijyen koşullarında yapıldığını bilmediğimiz yiyecek ve içecek tüketmiyoruz. Evde sandviç türü yiyecekler ve termosa içecek koyuyorum, bir piknik yerinde mola verip yiyip içiyoruz.

Bir yolculuğumuzda kardeşimle birlikte bir şehirde mola verip bir lokantaya girdik orada yediğimiz dönerden dolayı zehirlendik o lokantadaki sakinler hastahaneye bizi zor yetiştirdi ve yolculuğumuza ara verdik burnumuzdan geldi. İz siz olun bilmediğiniz ve emin olmadığınız yerlerde yemek yemeyin. Ağlık her şeyden daha değerli, sağlıklı ve mutlu günler.

NAHİDE ÇELEBİ